Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Gz 85/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie z 2014-04-30

Sygn. akt VI Gz 85/14

POSTANOWIENIE

Dnia 30 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Frankowska

Sędziowie: SO Anna Walus – Rząsa

SO Anna Harmata (spr.)

Protokolant: sekr. sądowy Joanna Stafska

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Prokuratury Rejonowej dla miasta R.

z udziałem (...) Związku Piłki Nożnej w R. i Polskiego Związku Piłki Nożnej w W.

o uchylenie uchwał

w przedmiocie zażalenia uczestnika (...) Związku Piłki Nożnej na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)XII Wydziału Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 22 listopada 2013r., sygn. akt RZ.XII NsRej. (...)

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił wniosek uczestnika (...) Związku Piłki Nożnej, którym ten wnosił o odrzucenie wniosku na podstawie art. 28 i 29 ustawy o stowarzyszeniach, albowiem najpierw, zgodnie z ustawą o stowarzyszeniach powinno być wszczęte postępowanie naprawcze, czego prokuratura nie uczyniła. Prokurator Rejonowy dla miasta R. wniósł o jego oddalenie wskazując, iż prokurator nie jest organem nadzorczym.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, powołując się na przepisy ustawy o stowarzyszeniach art. 28 i art. 29, że organ nadzorujący ma prawo wyboru środka jaki chce zastosować w zależności od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, ponadto podzielił pogląd wnioskodawcy, iż prokurator zgodnie z brzmieniem art. 29 w/w ustawy nie jest organem nadzorującym, ale posiada legitymację do wystąpienia do sądu o uchylenie niezgodnych z prawem lub statutem uchwał stowarzyszenia bez konieczności przeprowadzania wcześniejszego postępowania naprawczego.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł uczestnik (...) Związek Piłki Nożnej, zarzucając błędne zastosowanie art. 28 i 29 ustawy o stowarzyszeniach w zw. z art. 199 par. 1 pkt. 1 kpc.

W ocenie żalącego Sąd dokonał błędnej wykładni, przeprowadzając jedynie wykładnię językową mylnie zakładając, iż prokuratura nie powinna w pierwszej kolejności wzywać stowarzyszenia do usunięcia dostrzeżonych nieprawidłowości w wyznaczonym terminie, podczas gdy wykładnia celowościowa i funkcjonalna prowadzi do przekonania, iż istnieje gradacja sankcji za dokonywanie czynności niezgodnych ze statutem czy przepisami prawa, a prokurator powinien najpierw żądać wyjaśnień od stowarzyszenia i wyznaczyć mu termin do usunięcia nieprawidłowości. Dokonywanie na gruncie tej sprawy interpretacji przepisów art. 28 i 29 w/w ustawy winno odbywać się zatem z dbałością o przestrzegania prawa do suwerenności stowarzyszeń i prawa zrzeszania się.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia, w tym dokonaną wykładnię art. 28 i 29 ustawy o stowarzyszeniach.

Stosownie do treści art. 28 ustawy o stowarzyszeniach, w razie stwierdzenia, że działalność stowarzyszenia jest niezgodna z prawem lub narusza postanowienia statutu w sprawach, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, organ nadzorujący, w zależności od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, może wystąpić o ich usunięcie w określonym terminie, udzielić ostrzeżenia władzom stowarzyszenia, wystąpić do sądu o zastosowanie środka określonego w art. 29.

Powyższa norma prawna ustanawia uprawnienie w ściśle określonym zakresie, określając podmiot będący jednocześnie adresatem tej normy i wskazując wyraźnie, iż uprawnienie ujęte w art. 28 przysługuje - organowi nadzorującemu. Organem nadzorującym jest zaś stosownie do treści art. 8 ust. 5 w/w ustawy, bądź wojewoda bądź starosta, właściwi ze względu na siedzibę stowarzyszenia. Jak wynika z treści omawianej normy organem nadzorującym nie jest prokurator wskazany odrębnie treścią art. 8 ust. 6. Wobec treści art. 1 par. 2 w/w ustawy i wynikającej zeń zasady, iż prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach może podlegać ograniczeniom przewidzianym jedynie przez ustawy, wyłączona jest możliwość jakiejkolwiek rozszerzającej wykładni art. 28

również w zakresie podmiotowym. Innymi słowy uprawnienia wynikające z art. 28 w zakresie wyznaczenia terminu do usunięcia nieprawidłowości i udzielenia ostrzeżenia przysługują tylko organowi nadzorującemu, a prokurator nie jest organem nadzorującym. Tym samym nie można podzielić argumentacji żalącego, iż prokuratorowi służy prawo do wystąpienia o usunięcie nieprawidłowości w określonym terminie przed złożeniem wniosku do Sądu w trybie art.29 w/w ustawy. Dodać zresztą należy, co zasadnie Sąd Rejonowy stwierdził, nawet organowi nadzorczemu przysługuje prawo wyboru środka jaki chce zastosować w zależności od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości i brak podstaw dla przyjęcia koniecznego ich w kolejności zastosowania.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 Sąd, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora , może:

1) udzielić upomnienia władzom stowarzyszenia,

2) uchylić niezgodną z prawem lub statutem uchwałę stowarzyszenia,

3) rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem.

To z niniejszej więc normy wynika rodzaj uprawnienia przysługującego prokuratorowi, ograniczającego się więc do przewidzianego w art. 29 ust. 1 złożenia wniosku do sądu w zakresie m.in. uchylenia niezgodnej z prawem lub statutem uchwały stowarzyszenia.

Powyższej analizy i wniosków nie zmieniały dalsze zarzuty zażalenia, w tym motywów i przesłanek dla złożenia przez prokuraturę niniejszego wniosku , jako pozostających bez wpływu dla oceny zarzutu zażalenia w zakresie art. 199 par. 1 pkt 1 kpc. .

Mając niniejsze na uwadze Sąd Rejonowy zasadnie odmówił odrzucenia wniosku na zasadzie art. 199 par. 1 pkt 1 kpc, dlatego też Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 i art. 13 § 2 kpc.

(...)

1.  (...)

2.  (...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Dziopak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Rzeszowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Frankowska,  Anna Walus – Rząsa
Data wytworzenia informacji: