Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Walus-Rząsa

Protokolant: st. sekretarz sądowy Magdalena Kamuda

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2016 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: M. P.

przeciwko: (...)w J.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego wyroku Sądu Rejonowego w Przemyślu V Wydziału Gospodarczego z dnia 19 listopada 2015 r., sygn. akt V GC 145/15upr

I.oddala apelację,

II.zasądza od pozwanego(...)w J. na rzecz powoda M. P. kwotę 90 zł ( dziewięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

sygn. akt VI Ga 29/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22 lutego 2016 r.

sporządzone w trybie art.505 ¹³ § 2 kpc.

Wyrokiem z dnia 19.11.2015 r. Sąd Rejonowy w Przemyślu w sprawie z powództwa M. P. przeciwko (...)w J. o zapłatę kwoty 4 481,22 zł. z ustawowymi odsetkami utrzymał nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 24 marca 2015 r., sygn. V GNc 152/15 w mocy w części zasądzającej kwotę 912,83 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 4 marca 2015 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazał, że stan faktyczny sprawy jest bezsporny pomiędzy stronami. Sporna pozostaje kwestia oceny wymagalności roszczeń odsetkowych strony pozwanej.

Sąd wskazał, że uprzednio toczył się pomiędzy tymi stronami w odwrotnych rolach procesowych spór o zapłatę kwoty 28.842,67 zł . W tamtym postępowaniu ówczesny pozwany zgłosił zarzut potrącenia kwoty wyższej tj. 31.979,65 zł. Na skutek potrącenia wzajemne wierzytelności umorzyły się do wysokości kwoty niższej tj. 28.842,67 zł. powództwo w tamtej sprawie zostało prawomocnie oddalone w całości. W ten sposób po stronie należności powoda w niniejszej sprawie pozostała kwota należności głównej w wysokości 3137,33 zł. Pozwany zaś w niniejszej sprawie przedstawia do potrącenia należności odsetkowe liczone od należności głównej , która uległa umorzeniu.

Sąd Rejonowy nie podzielił stanowiska pozwanego , który pominął to, iż roszczenie o odsetki ma charakter akcesoryjny w stosunku do roszczenia głównego czyli nie powstaje bez tego drugiego. Z chwilą umorzenia wierzytelności głównej wygasa również roszczenie o odsetki. Zgodnie z art. 499 k.c. oświadczenie o potrąceniu ma moc wsteczną od chwili kiedy potrącenie stało się możliwe. Wierzytelność powoda z tytułu zapłaty ceny sprzedaży stała się wymagalna z dniem 22.10.2011r. Wierzytelności pozwanego z tytułu najmu były wymagalne już wcześniej. Od tej chwili ( 22.10.2011r.) zatem do dnia złożenia oświadczenia o potrąceniu roszczenie o odsetki w ogóle nie powstało. Wierzytelność powoda w tamtej sprawie była niższa, a zatem potrącenie obejmuje również odsetki od tamtej wierzytelności do kiedy potrącenie stało się możliwe.

Sąd Rejonowy wskazał też, że mamy do czynienia, w związku z prawomocnym rozstrzygnięciem sprawy sygn. V GC 335/13, z powagą rzeczy osądzonej. Przedmiotem roszczenia zgłoszonego w tamtej sprawie były również ustawowe odsetki , a powództwo zostało oddalone prawomocnie w całości. W tym wypadku niewątpliwie zastosowanie ma przepis art. 366 k.p.c. statuujący zasadę powagi rzeczy osądzonej. Skoro roszczenie o odsetki zostało już prawomocnie oddalone w sprawie pomiędzy tymi samymi stronami, to pozwany w niniejszej sprawie w ramach zarzutu potrącenia nie może powoływać się na to roszczenie jako istniejące. Ponadto orzeczenie, które zapadło w tamtej sprawie wiąże Sąd rozpoznający niniejszą sprawę stosownie do treści art. 365 § 1 k.p.c.

Powyższy wyrok zaskarżył w całości apelacją pozwany i zarzucił naruszenie:

- art. 366 kpc poprzez uznanie, że ustawowe odsetki za opóźnienie w zapłacie poszczególnych kwot wynikających z faktur wystawionych przez pozwanego, stanowiących przedmiot oświadczenia pozwanej o potrąceniu, objęte były powagą rzeczy osądzonej podczas gdy nie stanowiły one przedmiotu rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w Przemyślu w sprawie o sygn. akt V GC 335/13 ewentualnie:

- nawet w razie uznania, że odsetki te były objęte przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w Przemyślu w sprawie o sygn. akt V GC 335/13 , zostały one objęte potrąceniem powoda w sprawie toczącej się przed tym sądem i wskutek potrącenia wierzytelność powoda umorzyła się do kwoty 29 481,40 zł.

Mając na uwadze powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę wyroku w całości poprzez uchylenie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 24.03.2015 r. , sygn. akt V GNc 152/15 w części dotyczącej zasądzenia od pozwanego kwoty 912,83 zł. oraz oddalenia powództwa do kwoty 912,83 zł. oraz o zasądzenie kosztów postępowania za I i II instancję.

W uzasadnieniu pozwany przedstawił i rozwinął argumenty na poparcie zgłoszonych zarzutów.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie w całości i zasądzenie kosztów postępowania sądowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, wyrok Sądu Rejonowego odpowiada prawu.

Zarzut pozwanego naruszenia art. 366 kpc nie zasługiwał na uwzględnienie.

Regulacje przewidziane w art. 365 § 1 kpc i art. 366 kpc gwarantują stabilność określonej orzeczeniem sądowym sytuacji prawnej. Powagę rzeczy osądzonej /art. 366 kpc/ ma w zasadzie jedynie rozstrzygnięcie zawarte w sentencji wyroku, nie zaś uzasadnienie. Dopiero w sytuacji, gdy sentencja wyroku nie zawiera wyraźnych granic rozstrzygnięcia, można celem ustalenia granic powagi rzeczy osądzonej, dokonać w pierwszej kolejności wykładni wyroku /por. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z 2008-02-06, II PK 175/07 oraz powołane w nim stanowisko doktryny i rzecznictwo:. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17.9.1957 r. I CO 20/57, OSPiKA 1958 nr 10, poz. 261, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15.3.2002 r., II CKN 1415/00, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25.2.1998 r., II UKN 594/97, OSNAPiUS 1999 nr 1, poz. 37), w drugiej zaś posłużyć się treścią uzasadnienia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17.3.1950 r., WaC 339/49, OSN 1951/ II/65/.

Pozwany zaskarżył nakaz zapłaty, a następnie utrzymujący go w zaskarżonej części w mocy wyrok Sądu I instancji w zakresie co do kwoty 912,83 zł. opierając zarzut na oświadczeniu w przedmiocie potrącenia swojej wierzytelności w wysokości 638,73 zł., które to oświadczenie skutkować miało obniżeniem spornej w sprawie należności głównej i wysokości odsetek od tej kwoty, właśnie o łączną wartość 912,83 zł.

Kwestią istotną w sprawie jest, iż pozwany przedstawił do potrącenia roszczenie z tytułu odsetek, które było już dochodzone w sprawie V GC 335/13, a które wbrew zarzutowi pozwanego, zostało objęte powagą rzeczy osądzonej /art. 366 kc/ z wszystkimi tego konsekwencjami, w efekcie nie mogło zostać skutecznie przedstawione do potrącenia w sprawie przedmiotowej.

Zarówno w tamtej jak i w przedmiotowej sprawie tożsama jest też podstawa faktyczna i prawna roszczenia z tytułu odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie. Dotyczy tych samych należności objętych wymienionymi fakturami VAT tak w pozwie w sprawie sygn. V GC 335/13 jak i oświadczeniu o potrąceniu z daty 10.04.2015 r. w sprawie niniejszej, co zostało nadto przyznane przez pozwanego.

Sąd wyrokiem wydanym w tamtej sprawie oddalił powództwo w całości, a więc także w zakresie co do roszczenia powoda z tytułu dochodzonych w tamtej sprawie odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie. Treść sentencji wyroku co do zakresu rozstrzygnięcia nie postawia żadnych wątpliwości. Tym samym nie ma podstaw do wywodzenia granic powagi rzeczy osądzonej z uzasadnienia orzeczenia, które służy do wyjaśnienia tych granic wyłącznie, gdy z braku jakichś elementów, wnioskowanie z treści samego orzeczenia jest niemożliwe, co w niniejszej sprawie nie ma miejsca.

Mając na względzie poczynione rozważania Sąd Okręgowy oddalił apelację na podstawie art. 385 kpc.