Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI GC 384/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie z 2016-12-28

Sygn. akt VI GC 384/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Harmata

Protokolant: Małgorzata Florek

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2016 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W.

przeciwko: M. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda (...)

(...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę

631 961,42 zł (sześćset trzydzieści jeden tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt

jeden złotych czterdzieści dwa grosze) z odsetkami umownymi od kwoty

598 200,00 zł od dnia 4.04.2016r. do dnia zapłaty w wysokości 10% w

stosunku rocznym, z zastrzeżeniem iż maksymalna ich wysokość nie może

w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie,

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 46.019,69 zł (czterdzieści sześć tysięcy dziewiętnaście złotych 69/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 384/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 grudnia 2016 r.

Pozwem z dnia 27 lipca 2016 r. sprecyzowanym pismem z dnia 16 września 2016 r. (k. 47) powód (...) Bank (...) S. A. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. K. kwoty 631 961,42 zł wraz z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 598 200,00 zł od dnia 4.04.2016r. w wysokości 10% w stosunku rocznym, z zastrzeżeniem, iż maksymalna ich wysokość nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, a ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i kosztów 6 notarialnie poświadczonych pełnomocnictw procesowych i majątkowych.

Na uzasadnienie powyższego wskazał, że pozwany zawarł w dniu 09.05.2013 r. z (...) Bankiem (...) S.A. Oddział 1 w R. umowę kredytu obrotowego (...) nr (...) postawionego do dyspozycji kredytobiorcy jako kredyt w rachunku bieżącym (...). Okres spłaty kredytu określony w umowie upłynął z dniem 09.05.2015 r. Pozwany swoich zobowiązań z powyższej umowy nie uregulował, wobec czego wierzytelność z niej wynikająca stała się w całości wymagalna od dnia 10.05.2015r. Zabezpieczeniem spłaty udzielonego kredytu była gwarancja de minimis udzielona przez (...). Wobec braku spłaty kredytu przez kredytobiorcę Bank skorzystał z gwarancji spłaty kredytu w wysokości do 60% kwoty kredytu. W dniu 09.09.2015 r. Bank wypłacił gwarancję w wysokości 598 200 zł, a następnie na podstawie umowy przelewu wierzytelności przelał na powoda wierzytelność przysługującą mu względem pozwanego M. K. wraz z roszczeniami o zapłatę odsetek w celu przeprowadzenia przez (...) Bank (...) SA windykacji wierzytelności wypłaconej gwarancji na podstawie zawartej z bankami umowy portfelowej linii gwarancji de minimis nr (...) z dnia 04.03.2013 r. Pozwany został powiadomiony o nabyciu wierzytelności od (...) z tytułu zrealizowanej gwarancji. W dniu 4.04.2016 r. Bank wystawił wyciąg z ksiąg banku nr (...), który stwierdza wymagalną wierzytelność pozwanego na łączną kwotę 631 961,42 zł. Pomimo wezwań do zapłaty pozwany nie spłacił zadłużenia, nie podjął także próby dobrowolnego uregulowania zadłużenia.

W sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany M. K. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwany przyznał zawarcie umowy kredytu obrotowego (...), zarzucił jednak przedwczesność powództwa wskazując, że regularnie spłaca udzielony kredyt. Podał, że chwilowe trudności z bieżącą spłatą kredytu wynikały z niespodziewanych i niezależnych od niego problemów finansowych, niemniej jednak informował o tym powoda, uzyskując zgodę na odroczenie terminu spłaty zadłużenia. Wobec faktu udzielenia prolongaty w spłacie zobowiązań roszczenie powoda jest przedwczesne, a w zakresie odsetek za opóźnienie w zapłacie niezasadne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 maja 2013 r. pomiędzy (...) Bankiem (...) S. A. w W., a pozwanym M. K. została zawarta umowa kredytu obrotowego (...) nr (...) postawionego do dyspozycji jako kredyt w rachunku bieżącym (...).

Na podstawie tej umowy pozwanemu udzielono kredytu odnawialnego w ramach limitu kredytowego w wysokości 997 000 zł z przeznaczeniem na finansowanie bieżących zobowiązań wynikających z prowadzonej działalności. (§1 umowy).

W umowie zastrzeżono, że okres wykorzystania i okres spłaty kredytu upływa z dniem zakończenia okresu kredytowania tj. z dniem 9 maja 2015 r. (§2 ust. 1) Zakończenie okresu wykorzystania kredytu przypada na dzień ustalony w ust. 1 albo na dzień następny po dniu złożenia przez kredytobiorcę pisemnego oświadczenia o rezygnacji z dalszego wykorzystania kredytu. Zgodnie z §3 ust. 1 i 2 umowy wykorzystywanie kredytu następować będzie w drodze realizacji dyspozycji kredytobiorcy w formie bezgotówkowej lub gotówkowej w ciężar rachunku bieżącego (...). Kredyt może być wykorzystany jednorazowo albo w częściach. W § 9 umowy zastrzeżono, że zadłużenie z tytułu niespłaconych odsetek, o których mowa w § 5 (odsetek od wykorzystanego kredytu), staje się wymagalne w następnym dniu po upływie umownego terminu spłaty. W § 10 ust. 1 umowy wskazano, że niespłacenie kredytu w terminie powoduje, że po upływie umownego terminu spłaty niespłacona kwota staje się zadłużeniem przeterminowanym i wymagalnym. Strony w § 11 ust. 1 umowy zastrzegły przysługujące powodowi odsetki umowne od niespłaconej kwoty za okres od dnia, w którym powinna nastąpić spłata do dnia poprzedzającego dzień spłaty, według zmiennej stopy procentowej przewidzianej dla kredytów przeterminowanych (…) postawionych, po upływie terminu wypowiedzenia, w stan natychmiastowej wymagalności na cele gospodarcze i mieszkaniowe, określonej w uchwale Zarządu powoda obowiązującej w okresach, za które oprocentowanie jest naliczane i podawanej do wiadomości klientom w (...) S. A. udostępnionym w lokalach oddziałów powoda niezależnie od innych form powiadomienia. Ponadto zastrzeżono, że stopa oprocentowania może ulegać zmianom w okresie obowiązywania umowy.

Zabezpieczeniem udzielonego kredytu była m.in. gwarancja de minimis udzielona przez Bank (...) do kwoty 598 200 zł na podstawie umowy portfelowej linii gwarancyjnej de minimis nr (...) z dnia 04.03.2013 r. (§13 umowy kredytu)

Dowód: umowa o kredyt obrotowy MSP postawiony do dyspozycji jako kredyt w rachunku bieżącym (...) z dnia 09.05.2013 r. k. 6-9, komunikaty odsetkowe, uchwała Zarządu Banku nr (...)z dnia 17 lutego 2004 r. k. 23-26

Okres spłaty kredytu upłynął z dniem 9 maja 2015 r. Pozwany swoich zobowiązań z tytułu powyższej umowy nie uregulował, wobec czego wierzytelność z niej wynikająca wobec braku spłaty stała się w całości wymagalna z dniem 10 maja 2015 r.

W związku z brakiem spłaty wymagalnego zadłużenia z w/w umowy kredytu przez pozwanego powód wystąpił do Banku (...) z wezwaniem do zapłaty z tytułu udzielonej gwarancji spłaty. (...) zrealizował wezwanie i w dniu 9 września 2015 r. wypłacił powodowi gwarancję do kwoty 598 200 zł. Konsekwencją wykonania zobowiązania przez gwaranta było zawarcie w dniu 26 stycznia 2016 r. umowy cesji wierzytelności na mocy której Bank (...) przelał na powoda wierzytelność z tytułu zrealizowanej gwarancji na rzecz powoda wraz z roszczeniami o zapłatę odsetek w celu przeprowadzenia przez powoda windykacji wierzytelności wypłaconej gwarancji na podstawie §11 zawartej z bankami umowy portfelowej z dnia 04.03.2013 r.

Dowód: odpis umowy portfelowej linii gwarancyjnej de minimis nr (...) z dnia 04.03.2013 r. k. 10-16, umowa przelewu wierzytelności z dnia 26.01.2016 r. k. 9

Pismem z dnia 5 luty 2016 r. powód powiadomił pozwanego o nabyciu względem niego wierzytelności w kwocie wypłaconej gwarancji, kierując jednocześnie do pozwanego pismem z tej samej daty wezwanie do zapłaty kwoty niespłaconego kapitału w kwocie 598 200 zł oraz zaległych odsetek w kwocie 24 419,67 zł.

Dowód: pisma powoda z dn. 5.02.2016 r. k. 17-18 wraz z potwierdzeniem odbioru k. 19

W dniu 4 kwietnia 2016 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), z którego wynikało istnienie wymagalnego zadłużenia pozwanego z tytułu umowy kredytu obrotowego MSP nr (...) z dnia 9 maja 2013 r. Zgodnie z treścią wyciągu na wymagalną wierzytelność w łącznej kwocie 631 961,42 zł składała się kwota 598 200 zł jako należność główna i odsetki umowne karne w wysokości 33 761,42 zł.

Powód pismem z dnia 4 kwietnia 2016 r. wezwał pozwanego do zapłaty powyższej kwoty w terminie 14 dni od daty doręczenia wezwania.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych nr (...) z dn. 4.04.2016 r. k. 22, wezwanie do zapłaty z dnia 4.04.2016 r. k. 20

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił w oparciu o powołane powyżej dowody z dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Na rozprawie w dniu 28.12.2016 r. Sąd pominął dowód z przesłuchania stron, pozwany nie stawił się na rozprawę pomimo wezwania celem przesłuchania w charakterze strony p/r pominięcia dowodu z zeznań strony niestawającej.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości. Analiza dokumentacji przedłożonej do pozwu wskazuje, że pozwany posiada względem powoda zadłużenie w wysokości objętej pozwem. Powód wywodził swoje roszczenie z zawartej z pozwanym umowy kredytu obrotowego postawionego do dyspozycji jako kredyt w rachunku bieżącym prowadzonym u powoda. Na potrzeby postępowania sądowego powód powołał dowody świadczące o powstaniu i istnieniu przedmiotowego zobowiązania. Przedłożone przez powoda dokumenty prywatne w tym wyciąg z ksiąg banku nr (...) potwierdzają rzeczywisty stan zadłużenia pozwanego względem powoda jako wierzyciela pierwotnego, w tym wysokość naliczonych odsetek umownych.

Trzeba wskazać , iż pozwany nie kwestionował powyższych dowodów, swe zarzuty opierając jedynie na fakcie, iż spłacał kredyt, a kiedy zaprzestał spłaty z uwagi na niezależne od niego problemy finansowe informował o tym powoda, uzyskując zgodę na odroczenie spłaty zadłużenia.

Powyższych okoliczności jednak pozwany w żaden sposób nie wykazał i nie udowodnił. Zarówno fakt zapłaty - zaspokojenia roszczenia, jak i zgody powoda na odroczenie płatności winien być przez niego wykazany , on bowiem z faktów tych wywodził dla siebie skutki prawne. Tymczasem pozwany nie przedłożył dowodów wpłat, nie wskazał i nie wykazał kiedy i w jakiej wysokości wpłat dokonywał. Nie przedłożył również żadnej dokumentacji wskazującej na to, że strony poczyniły jakiekolwiek ustalenia w zakresie zmiany terminu wymagalności roszczenia. Zgłoszony przez pozwanego na te okoliczności dowód z przesłuchania stron nie był w żadnej mierze wystarczający, zresztą pozwany prawidłowo wezwany celem przesłuchania w charakterze strony na termin rozprawy się nie stawił. Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd w oparciu o postanowienia łączącej strony umowy z dnia 9 maja 2013 r. i art. 69 ustawy pr. bankowe orzekł jak w pkt. I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi pozwanego jako przegrywającego sprawę. Na koszty procesu poniesione przez powoda składają się koszty zastępstwa radcy prawnego w kwocie 14 400 zł ustalone na podstawie §2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (DZ.U. 2015.1804), opłata sądowa od pozwu w kwocie 31 599 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz kwota 3,69 zł tytułem zwrotu kosztów 3 notarialnie potwierdzonych pełnomocnictw (3 x 1,12 zł) (pkt II).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Dziopak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Rzeszowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Harmata
Data wytworzenia informacji: