Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Renata Bober

Protokolant: st.sekr.sądowy Agnieszka Krztoń

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2014 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: D. L. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą P. P.H.U. (...) w K.

przeciwko: R. M. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą Hotel (...) w K.

o zapłatę kwoty 90.979,23 zł

I.  zasądza od pozwanego R. M. na rzecz powoda D. L. kwotę 71.958,37 zł (siedemdziesiąt jeden tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych 37/100) z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 67.441,81 zł od dnia 29 stycznia 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 3.031,95 zł od dnia 2 lutego 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.484,61 zł od dnia 2 lutego 2013r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.390 zł (osiem tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Sygn. akt VI GC 166/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 25 lipca 2014 r.

Powód D. L., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą PPHU (...) w K. wniósł o zasądzenie od pozwanego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Hotel (...) w K. pozew o zapłatę kwoty 90.979,23 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu podał, że strony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarły umowę „ na wykonanie technologii basenu kąpielowego i wanny z hydromasażem”. Powód wykonał umowę w całości, wykonał też roboty dodatkowe. Sporządzone zostały protokoły częściowe odbioru robót obejmujące całość zadania, powód sporządził też protokół końcowy, przeszkoleni zostali pracownicy pozwanego.

Wobec wykonania robót powód wystawił na rzecz pozwanego faktury VAT
nr (...) z dnia 14 stycznia 2013 r., (...) z dnia 18 stycznia
2013 r., (...) z dnia 18 stycznia 2013 r.

Pozwany, mimo że dobrowolnie płacił należności objęte dotychczas wystawionymi fakturami, nie uregulował w/w faktur.

W dniu 26 kwietnia 2013 r. Sąd Okręgowy w R. VI Wydział Gospodarczych wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniający żądanie pozwu, sygn. akt VI GNc 206/13 (k. 56).

Pismem z dnia 16 maja 2013 r. pozwany wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości i domagając się oddalenia powództwa oraz zasądzenia kosztów postępowania.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zarzucił, że powód nie udowodnił podstaw faktycznych swojego roszczenia, jednocześnie zaprzeczył twierdzeniom powoda zawartym w pozwie. Przyznał jedynie, że pomiędzy stronami w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej została zawarta umowa z dnia 30 maja 2012 r., którą powód przedłożył do pozwu. Dalej argumentował, że przedłożone wraz z pozwem faktury wystawione przez powoda dotyczą robót dodatkowych nieobjętych przedmiotową umową, których nie zlecał. Nadto zarzucił, że powołane w pozwie i przedłożone przez powoda protokoły odbiorów nie dotyczą jakichkolwiek prac dodatkowych. Dotyczą natomiast prac objętych umową zawartą pomiędzy stronami na piśmie.

Pozwany podał też, że z § 5 umowy wynika, że prace dodatkowe miały być zlecane pisemnie a rozliczenie miało nastąpić na podstawie kosztorysu powykonawczego. Powód zaś do pozwu nie załączył dowodów zlecania jakichkolwiek prac dodatkowych ani też dowodów ich wykonania.

W konkluzji pozwany stwierdził, że całość dowodów wskazanych przez powoda jest nieprzydatna dla ustalenia podstaw faktycznych jego żądania.

Z ostrożności procesowej pozwany zakwestionował również prawidłowość dokonanego przez powoda jednostronnego końcowego odbioru wykonanych robót, a także prawidłowość oraz zgodność z zasadami sztuki budowlanej prac wykonanych przez powoda w obiekcie do niego należącym, jak również fakt ukończenia prac przez powoda oraz wartość robót i zużytych materiałów.

Wskazał również, że pismem z dnia 17 marca 2013 r. został przez powoda wezwany do odbioru prac w dniu 25 marca 2013 r. Pracownik pozwanego poinformował powoda o konieczności przesunięcia tego termin ze względu na okres przedświąteczny i nowy termin odbioru wyznaczył na dzień 4 kwietnia 2013 r. Powód jednak zignorował tę wiadomość i nie stawił się na nowo wyznaczony termin, aby uczestniczyć w odbiorze. W powyższej dacie natomiast został doręczony pozwanemu protokół jednostronnego odbioru robót z daty wcześniejszej wraz z wystawioną w dniu 2 kwietnia 2013 r. końcową fakturą VAT nr (...). Pozwany odmówił jednak zapłaty za powyższą fakturę.

Powód w piśmie z dnia 5 czerwca 2013 r. ustosunkowując się szczegółowo do zarzutów zawartych w sprzeciwie od nakazu zapłaty podtrzymał w całości dotychczasowe stanowisko w sprawie. Stwierdził, że przedmiotowe prace lub elementy dodatkowe wykonał w uzgodnieniu z pozwanym. Dodał, że ani z korespondencji kierowanej do niego, ani też ze sprzeciwu od nakazu zapłaty nie wnika aby pozwany faktom tym zaprzeczył. Podkreślił, że brak zlecenia prac dodatkowych na piśmie nie stanowi o ich niewykonaniu. Stwierdził nadto, że pozwany nie wykazał żadnym dowodem aby kwestionował jakość wykonanych przez powoda robót. Odnosząc się do kwestii odbioru końcowego podał, że po wielokrotnych próbach ustalenia terminu odbioru prac z pozwanym ostatecznie wyznaczył termin odbioru na dzień 25 marca 2013 r. O terminie tym listem poleconym zawiadomił pozwanego z odpowiednim wyprzedzeniem. Przyznał, że drogą mailową na adres firmy została przesłana informacja o przesunięcie terminu. Nie mógł jej jednak uznać za miarodajną wobec przesłania jej przez recepcję Hotelu (...) - w sytuacji gdy pozwany prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...).

W piśmie z dnia 30 lipca 2013 r. zatytułowanym jako „załącznik do protokołu rozprawy” strona pozwana podtrzymała swoje stanowisko w sprawie.

W piśmie zaś z dnia 9 sierpnia 2013 r. strona powodowa ostatecznie sprecyzowała, że faktura numer (...) obejmuje prace dodatkowe wykonane na żądanie pozwanego, objęte dołączonym do niej kosztorysem. Natomiast faktury nr (...) dotyczą zakupu materiałów i nie są objęte kosztorysem wykonawczym. Powód dodał, że prace dodatkowe wynikały ze zmian niektórych elementów zamówienia dokonanych przez pozwanego w trakcie wykonywania prac i są objęte protokołami odbioru.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 maja 2012 r. R. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Hotel (...) w K. zawarł z D. L. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą PPHU (...) w K. umowę, której przedmiotem było wykonanie prac budowlano – montażowych oraz dostarczenie materiałów według załączonej specyfikacji potrzebnej do wykonania technologii basenu kąpielowego i wanny z hydromasażem. Specyfikacja i zakres prac zostały zawarte w załącznikach do umowy (§ 1).

Rozpoczęcie robót miało nastąpić w dniu 5 czerwca 2012 r., zaś ich zakończenie w dniu 15 grudnia 2012 r. Dla każdego z etapów określony był szczegółowy zakres robót stanowiący załącznik do umowy. Wynagrodzenie za przedmiot umowy ustalono na kwotę 525.123 zł netto, przy czym płatności miały nastąpić etapami. Załączniki do umowy, tak jak wspomniano, wyszczególniają w sposób bardzo precyzyjny zakres poszczególnych prac, jak również wszystkie materiały mające być użyte do ich wykonania.

Strony zastrzegły nadto w § 5 umowy, że jeżeli zamawiający zamówi dodatkowe elementy, które nie są zawarte w tej umowie (a więc wyszczególnione w załącznikach) zostaną one dostarczone według cen rynkowych. Zamówienia miały być przyjmowane w formie pisemnej, natomiast rozliczenie za pracę i elementy dodatkowe nastąpić miało według kosztorysu powykonawczego. Ewentualne zmiany ilościowe miały być korygowane po zakończeniu prac.

(Dowód: umowa z dnia 30 maja 2012 r. wraz załącznikami, k. 4 – 6)

W trakcie realizacji całej umowy a także prac dodatkowych zamawiający zapłacił powodowi wynagrodzenie za roboty wyszczególnione jako etapy I - IV. Dodać trzeba, że część robót dodatkowych wykonywana była w trakcie realizacji tych etapów, wynikała bowiem ze zmian dokonywanych w projekcie niecki basenu, co spowodowało konieczność położenia między innymi większej ilości płytek. Roboty zostały zakończone i basen ostatecznie został przez inwestora oddany do użytkowania. Roboty nie zostały jednak protokolarnie odebrane, końcowy protokół odbioru robót został podpisany jedynie przez stronę powodową. Przyczyny braku końcowego odbioru robót strony sporu przedstawiały w sposób przeciwstawny. Powód twierdził, że pozwany odmawiał powyższego bez żadnych uzasadnionych przyczyn, pozwany natomiast, że wadliwość prac uniemożliwiła ten odbiór.

Wynagrodzenie za wykonane prace w zakresie objętym umową podstawową zostało zapłacone przez pozwanego w wysokości 446.353,00 zł. Kwota 78.770,00 zł nie została zapłacona na rzecz wykonawcy, który dochodzi jej zapłaty w postępowaniu prowadzonym przed tut Sądem w sprawie o sygn. VI GC 391/13.

Niniejszym pozwem powód dochodzi wynagrodzenia za roboty dodatkowe wykonane na ustne zlecenie pozwanego w zakresie następującym:

1.  W zakresie technologii basenu kąpielowego i wanny z hydromasażem.

Zasadniczo w tej części prace objęte były umową podstawową, w trakcie robót inwestor zmienił jednak projekt basenu. W wyniku kolejnych zmian nastąpił wzrost rozmiaru rzeczowego w stosunku do zakresu zawartego w umowie z dnia 30 maja 2012 r. Roboty dodatkowe w tej części wykonawca w kosztorysie powykonawczym z dnia 4 stycznia 2013 r. (k. 110-111) wycenił na kwotę 20.395,49 zł netto, kwota ta została ujęta w poz. 1 faktury VAT nr (...) z dnia 14 stycznia 2013 r. Wartość zaś tych robót ustalona przez biegłego sądowego S. N. (1) powinna wynosić 6.381,50 zł netto.

2.  Przy otoczeniu wanny.

Powód dodatkowo wyłożył mozaiką basenową posadzki i ściany wanny. Wartość powyższych robót wycenił w kosztorysie powykonawczym na kwotę 6.711,87 zł netto. Według wyceny sporządzonej przez biegłego ich wartość powinna wynosić kwotę 8.208, zł netto.

3.  Przy prysznicach na parterze.

Powód wykonał dodatkowo prace wyłożenia mozaiką natrysków, brodzików oraz schodów, co ujął w kosztorysie powykonawczym z dnia 4 stycznia 2013 r. (k. 113) oraz w poz. 3 faktury nr (...) z dnia 14 stycznia 2013 r. Wartość tych robót powód wycenił na 8.887.29 zł netto. Natomiast powołany w sprawie biegły wycenił je na kwotę 8.104,90 zł netto.

4.  Przy plaży basenu.

Powód wykonał prace wyłożenia mozaiką basenową plaży basenowej wyceniając je w kosztorysie powykonawczym z dnia 4 stycznia 2013 r. (k. 114) i ujmując w poz. 4 faktury nr (...) z dnia 14 stycznia 2013 r. na kwotę 21.754,20 zł netto. Biegły sądowy wartość tych prac wyliczył na kwotę 25.545,10 zł netto.

5.  Przy prysznicach w piwnicach.

Powód wykonał prace wyłożenia ścian i podłogi mozaiką basenową. Zostały one ujęte przez powoda w kosztorysie powykonawczym z dnia 4 stycznia 2013 r. (k. 115) oraz w poz. 5 faktury nr (...) z dnia 14 stycznia 2013 r. Wartość powyższych robót powód określił na kwotę 12.546,00 zł netto. Natomiast według biegłego sądowego wartość robót wynosi 11.878,27 zł netto.

6.  Zakup i montaż drzwi do łaźni parowej i malowanie futryn.

Z tytułu powyższych prac powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) z dnia 18 stycznia 2013 r. (k. 42). na kwotę 2.465,00 zł netto. Biegły sądowy wyliczył wartość tych prac na kwotę 2.625.50 zł netto.

7.  Zakup dla pozwanego materiału, tj. zaprawy P. 400.

Z powyższego tytułu powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT
nr (...) z dnia 18 stycznia 2013 r. (k. 43) na kwotę 1.207,00 zł netto . Biegły wyliczył wartość tego materiału na kwotę 1.256,00 zł netto.

W zasadzie nie było kwestionowane w sprawie, że wszystkie powyższe prace nie były ujęte w umowie pisemnej zawartej pomiędzy stronami, a więc stanowiły roboty dodatkowe (ponad tą umowę). Pozwany wykonania tych prac nie zakwestionował, potwierdzone zostało to zresztą w opinii biegłego S. N..

Poza sporem był również fakt, że basen wraz z pozostałą infrastrukturą został przez pozwanego przeznaczony do użytkowania i funkcjonuje do chwili obecnej.

Pozwany pismem z dnia 29.10.2013r., a więc kilka miesięcy po wniesieniu niniejszego pozwu wezwał powoda do usunięcia wad nieprawidłowo wykonanej izolacji niecki basenowej, rynny przelewowej wokół basenu, kanapy masażu powietrznego, jak również odblokowania rur odpływowych śmieciami w terminie do dnia 30 listopada 2013r., z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie terminu nie przyjmie naprawy.

(dowód: pismo k. 148, 149)

Powód pismem z dnia 22 listopada 2013r. zwrócił się do pozwanego o przygotowanie niecki basenu celem przystąpienia do prac i w okresie od 25 do 29 listopada 2013r. przeprowadził szereg prac naprawczych, które wymienił w piśmie z dnia 2 grudnia 2013r. (dowód: pismo k. 151 do 152) stwierdzając, że w jego dacie pracownicy nie zostali przez pozwanego dopuszczeni do zakończenia wykonywania prac przy usuwaniu ewentualnych usterek w ramach gwarancji. Pozwany nie zaprzeczył powyższemu faktowi.

Powód z tytułu robót dodatkowych wystawił na rzecz pozwanego następujące faktury VAT:

-

nr (...) z dnia 14 stycznia 2013 r. na łączną kwotę
86.462,67 zł brutto (70.294,85 zł netto), z terminem płatności na dzień 28 stycznia 2013 r.,

-

nr (...) z dnia 18 stycznia 2013 r. na łączną kwotę
3.031,95 zł brutto (2.465 zł netto), z terminem płatności na dzień
1 lutego 2013 r.,

-

nr (...) z dnia 18 stycznia 2013 r. na kwotę 1.484,61 zł brutto (1.207 zł netto), z terminem płatności na dzień 28 stycznia 2013 r.

(Dowody: opinia biegłego S. N. (1), k. 164-215, 267-271; 314-319; protokoły odbioru z 29.10.2012 r., 8.11.2012 r., 14.11.2012 r., 15.11.2012 r., 13.12.2012 r.,18.12.2012 r., 28.12.2012 r., 2.01.2013 r., karta 16-29, protokołu szkolenia pracowników z 17.01.2013 r.,8.02.2013 r., 8.03.2013 r., k. 35-40; kosztorysy powykonawcze i wyceny robót dodatkowych z 4.01.2013 r., k. 110-115; pismo pozwanego z 29.10.2013 r., k. 148-149; pisma powoda z 22.11.2013 r. i 2.12.2013 r., k. 150, 151-154; faktury VAT nr (...), k. 41-43; pisma (...) Sp. z o.o. z 18.02.2014 r., k. 264; transkrypcja nagrania ze spotkania pozwanego z (...) Sp. z o.o., k. 291-294; zeznania powoda i pozwanego

Pismem z dnia 28 marca 2013 r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty należności z faktur VAT nr (...).

(Dowód: pismo z 28.03.2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania przesyłki, k. 44, 45).

Powód przed tut. Sądem wytoczył przeciwko pozwanemu R. M. powództwo o zapłatę reszty wynagrodzenia w kwocie 96.887,10 zł ustalonego w umowie z dnia 30 maja 2012r. Sprawa ta toczy się pod sygnaturą akt VI GC 391/13. Pozwany w tej sprawie w sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty zgłosił początkowo zarzut dot. zatrzymania kwoty 78.878 zł do czasu całkowitego zakończenia robót będących przedmiotem tej umowy, a następnie zarzut z rękojmi w zakresie obniżenia wynagrodzenia o kwotę łączną 109.814 zł brutto. Mając na względzie wartość przedmiotu sporu, powyższe skutkowało złożeniem przez pozwanego w wyżej wym. sprawie powództwa wzajemnego o zapłatę kwoty 12.926,90 zł. (akta sprawy o sygn. VI GC 391/13 tut. Sądu)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów, które uznał za wiarygodne w zakresie, jaki wyznaczają im przepisy art. 244 i 245 k.p.c. Przedmiotowe dokumenty nie były bowiem kwestionowane przez strony w zakresie ich prawdziwości.

Sąd ustaleń faktycznych dokonał również na podstawie opinii biegłego S. N. (1). Biegły ten na zlecenie Sądu dokonał wyceny robót dodatkowych wykonanych przez powoda według zasad ustalonych pomiędzy stronami, tj. według cen rynkowych i tak jak podano niektóre z elementów biegły wycenił na kwoty wyższe niż powód w kosztorysie powykonawczym (niektóre prace wycenił niżej). W zakresie więc dotyczącym robót wycenionych na kwoty niższe przez powoda Sąd uznał, że należne wynagrodzenie nie może przekraczać żądanego za poszczególne elementy.

Opinię biegłego S. N. (1) Sąd uznał za rzetelną, logiczną, sporządzoną w granicach jego specjalizacji w sposób wyczerpujący i w zakresie który został mu zlecony. Dodać należy, że biegły w opinii uzupełniającej (k. 267 do 271) oraz na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2014r. (k. 296-297, 314-319) ustosunkował się również do zarzutów strony pozwanej, udzielając wyczerpujących i logicznych odpowiedzi.

Nadmienić należy, że biegły sporządził kosztorys dla robót dodatkowych zgodnie ze zleceniem Sądu, w oparciu o ceny rynkowe (ceny robocizny przyjęto zgodnie z danymi z informacji (...); ceny materiałów przyjęto zgodnie z cenami rynkowymi). Skoro zatem powód w sporządzonych przez siebie kosztorysach i wycenach część robót dodatkowych wycenia niżej niż biegły, wartość tych robót jak wspomniano należało przyjąć za powodem jako ceny realne, które sam przyjął. Natomiast wartość części robót, które biegły wycenił na kwoty mniejsze niż uczynił to powód, należało zweryfikować zgodnie z wyceną biegłego.

Sąd Okręgowy oddalił w sprawie pozostałe zawnioskowane przez strony dowody, w tym dowody z zeznań świadków M. H., K. R., M. Ż. i I. R., A. G., P. H., jak również dowód z oględzin miejsca wykonania robót - były one bowiem, ze względu na zakreślone przez strony tezy dowodowe, zbędne dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Trzeba też dodać, że biegły S. N. zobowiązany do ustalenia, czy roboty objęte niniejszym sporem zostały przez powoda wykonane prawidłowo stwierdził w wydanej opinii, że prace zostały wykonane zgodnie z zamówieniem. Pozwany nie wnioskował w sprawie o przeprowadzenie dowodu z opinii kolejnego biegłego zarówno w celu ustalenia wad robót dodatkowych wykonanych przez powoda jak również ewentualnej kwoty o jaką winno być z uwagi na powyższe obniżone wynagrodzenie z tego tytułu (zresztą zarzutu w tym zakresie pozwany nie podniósł, odmawiając zapłaty wynagrodzenia za roboty dodatkowe w całości).

Sąd Okręgowy rozstrzygając spór zważył co następuje:

Na wstępie rozważań należy podkreślić raz jeszcze, że powód niniejszym pozwem dochodzi wynagrodzenia za wykonane na rzecz pozwanego roboty dodatkowe, a więc spoza zakresu robót objętych ilościowo i wartościowo w umowie pisemnej zawartej z pozwanym w dniu 31 maja 2012r.

Konieczność wykonania tych prac jak ustalono wyniknęła nie tylko z zamówienia dalszych elementów, ale także z faktu dokonania zmian pierwotnego projektu – co rzutowało na zakres robót. W tej kwestii więc, nawet przy przyjęciu, że ustalone wynagrodzenie miało charakter ryczałtowy - to odnosiło się ono do ustalonych robót pomiędzy stronami w ramach pierwotnego projektu. Zmiana zaś przez zleceniodawcę jego założeń spowodowała konieczność wykonywania prac dodatkowych, nie objętych pierwotną umową. Strony niniejszego sporu zresztą zawierając umowę taką okoliczność przewidziały w jej paragrafie 5, tj. możliwość zamówienia dodatkowych elementów, które w umowie nie były przewidziane. Zgodnie zaś z zasadą swobody umów określoną w art. 353 ¹ kc strony mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, a rozstrzygając także o możliwości zmiany wynagrodzenia należnego wykonawcy, w pierwszej kolejności należy kierować się postanowieniami umowy.

Wprawdzie w umowie tej ustalono również, że zamówienia na dodatkowe elementy będą przyjmowane w formie pisemnej ( nie zaś składne) to okoliczność, że forma ta nie została dochowana nie rzutuje negatywną oceną w przedmiocie uzgodnienia realizacji tych prac. Nie jest bowiem logicznym przyjmowanie, iż wykonawca tak duży zakres prac wykonał na własne ryzyko, bez zlecenia ich przez pozwanego. Nadto zauważyć należy, że z robót w tym zakresie wykonanych pozwany bezpośrednio korzysta, a więc niewątpliwie przyjąć trzeba, że został wzbogacony o ich wartość. Pozwany zresztą, jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego w zasadzie nie zarzuca nawet by prace te nie zostały wykonane, powołując się jedynie na okoliczność nie dokonania ich formalnego odbioru, co skutkuje odmową zapłaty wynagrodzenia. Brak tego odbioru natomiast wynika z szeregu wad, które pozwany wymienia w piśmie wystosowanym do powoda na etapie toczącego się postępowania sądowego z dnia 29 października 2013r., a więc pojawiających się przecieków, nierówności rynny przelewowej wokół basenu, uchodzenia powietrza na boki pod krawędziami listew bocznych kanap masażu powietrznego. Pozwany powoływał się na zgłaszanie tych wad także w maju 2013r., jednak pisemnego potwierdzenia skorzystania z uprawnień z tytułu gwarancji lub rękojmi w tym okresie czasu nie przedstawił.

Bezsprzecznie też pomimo zgłaszania tych wad pozwany, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od dłuższego czasu z przedmiotu umowy korzysta.

Trzeba w tym miejscu przypomnieć, że co do zasady już samo zgłoszenie robót do odbioru aktualizuje obowiązek przystąpienia do czynności odbiorowych, a inwestor może się od tego uchylić tylko poprzez wskazanie przyczyn czyniących to zgłoszenie nieskutecznym. Może to mieć miejsce np. w sytuacji, gdy wady istotne są tego rodzaju, że uniemożliwiają korzystanie z przedmiotu umowy.

W sytuacji natomiast jak w niniejszym przypadku, a więc faktycznego przejęcia robót przez zamawiającego, nie może on zwalczać żądania zapłaty wynagrodzenia z tej tylko przyczyny, że nie został sporządzony formalny protokół odbioru. Z okolicznością powyższą należy bowiem wiązać skutek odbioru w rozumieniu art. 647 kc (tak min. SA w Szczecinie w wyroku z dnia 25.07.2012r., sygn. I ACa 276/12). Z tym zaś wiąże się obowiązek zapłaty wynagrodzenia, którego nie znosi – co do zasady sytuacja, w której przedmiot umowy zrealizowany przez wykonawcę dotknięty jest wadami wykonawczymi – albowiem z chwilą odbioru, także faktycznego, zamawiający nabywa w sytuacji stwierdzenia wad roszczenia z tytułu rękojmi i ewentualnie gwarancji jakości, o ile taka była umownie przewidziana.

Pozwany w niniejszej sprawie, tak jak wcześniej podano, odmówił zapłaty wynagrodzenia za roboty dodatkowe, nie podnosząc żadnych zarzutów dotyczących gwarancji czy też rękojmi (w tym, w zakresie obniżenia wynagrodzenia w określonej proporcji do ustalonego przez biegłego). Zarzuty w tym zakresie podniósł natomiast w drugiej ze spraw toczących się pomiędzy tymi samymi stronami dotyczącej zapłaty reszty wynagrodzenia za prace objęte umową. W sprawie powyższej podniósł mianowicie zarzut obniżenia wynagrodzenia (nie precyzując, czy dotyczy wszystkich robót czy też pierwotnie ustalonych) o kwotę ponad 100.000 zł, co mając na względzie wysokość żądania powoda w tamtej sprawie dało podstawę do wniesienia przez pozwanego pozwu wzajemnego o zwrot kwoty nadpłaconej. Żadne jednak jak wspomniano tego rodzaju zarzuty w sprawie niniejszej nie zostały podniesione, a więc okoliczności powyższe nie mogą być brane przez Sąd pod uwagę.

To zaś skutkować musi przyjęciem, że pozwany nie zwolnił się z obowiązku zapłaty wynagrodzenia za prace dodatkowe wykonane przez powoda na jego rzecz w świetle art. 647 kc, a także ewentualnie 405 kc.

Dodać można jeszcze w tym miejscu, że w ocenie Sądu okoliczność sporządzenia w sposób bardzo szczegółowy zestawienia ilościowego i materiałowego zakresu prac objętych umową pisemną, wskazuje w ocenie Sądu na to, że wynagrodzenie to można określić jako wynagrodzenie kosztorysowe. Roboty dodatkowe zaś w świetle art. 630 § 1 kc, który stosowany jest w drodze analogii do umowy o roboty budowlane są to prace nie przewidziane w zestawieniu robót planowanych będących podstawą obliczania wynagrodzenia kosztorysowego, których konieczność przeprowadzenia zaszła w toku wykonywania robót podstawowych. Z taką sytuacją mamy do czynienia w zakresie robót dotyczących niecki basenowej.

Trzeba też podkreślić, że z niewykonaniem zobowiązania mamy do czynienia wówczas, gdy objęte umową świadczenie nie zostanie w ogóle spełnione albo nie zawiera cech konstytutywnych, charakteryzujących dany rodzaj świadczenia (a więc gdy ich rezultat nie nadaje się do wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem) – co w niniejszym przypadku nie zaistniało. Jedynie zaś w takiej sytuacji zamawiający może odmówić spełnienia świadczenia wzajemnego.

Skoro więc, jak stwierdzono, przedmiot umowy dopuszczony został formalnie do użytkowania i funkcjonuje, ewentualne jego wady nie rzutują na wymagalność roszczenia wykonawcy o wynagrodzenie za wykonane roboty. Mają one natomiast znaczenie przy ocenie ewentualnych żądań pozwanego w zakresie ich usunięcia, obniżenia wynagrodzenia czy odszkodowania – żadnych zarzutów jednak w tym postępowaniu w wyżej wymienionym zakresie, tak jak wcześniej wspomniano pozwany nie przedstawił.

Mając na uwadze powyższe żądanie pozwu w części obejmującej kwotę 71.958,37 zł na podstawie art. 647 kc uznano za zasadne. Tak jak podano wcześniej Sąd oparł się w tym zakresie na ustaleniach opinii biegłego w przedmiocie należnego wynagrodzenia za poszczególne elementy robót według cen rynkowych z okresu ich wykonywania. Każdy z poszczególnych elementów prac powód wycenił oddzielnie, co znalazło wyraz w sporządzonym przez niego kosztorysie oraz fakturach. Także biegły dokonał oddzielnej wyceny poszczególnych prac, przyjmując, że co do niektórych z nich powód żądał wynagrodzenia w wysokości niższej niż ich wartość rynkowa, co do innych w wysokości ją przekraczającej.

Sąd rozstrzygając spór - w tym drugim przypadku przyjął wartości ustalone przez biegłego, w pierwszym zaś, zgodne z żądaniem powoda, przy założeniu, że Sąd nie może orzekać ponad żądanie pozwu. W pozostałym zakresie powództwo zaś oddalono jako bezzasadne. O odsetkach za opóźnienie w zapłacie orzeczono stosownie do art. 481 § 1 kc, a o kosztach postępowania stosowanie do art. 100 kpc.