Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Jolanta Krzywonos
Protokolant:	st. sekr. sądowy Maria Misiuda

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2018 r.

sprawy T. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę z tytułu pracy w warunkach szczególnych

na skutek odwołania T. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 sierpnia 2017

znak : (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 1050/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22 lutego 2018 roku

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2017r. znak (...) Oddział w R. odmówił T. Ż. prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

W uzasadnieniu organ rentowy powołał się na treść art. 184 ustawy emerytalnej w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 roku, nr 8, poz. 43 ze zm.). (...) Oddział w R. wskazał, że ubezpieczony na dzień 31 grudnia 1998 roku nie udokumentował 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Nie udokumentował również 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku – uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania Zakład przyjął za udowodnione okresy na dzień 1 stycznia 1999 roku: nieskładkowy okres 2 miesięcy i 1 dnia, składkowy okres 21 lat, 6 miesięcy i 18 dni, uzupełniający okres 2 lat, 10 miesięcy i 22 dni z tytułu pracy na roli, co łącznie pozwoliło na ustalenie stażu sumarycznego w wysokości 24 lat 7 miesięcy i 11 dni. Organ rentowy ustalił przy tym, iż staż pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach wyniósł łącznie 1 rok 4 miesiące i 23 dni.

Powyższą decyzję odwołaniem zaskarżył w całości ubezpieczony T. Ż., zarzucając błędne przeliczenie stażu pracy, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego ustalenia, że nie udokumentował 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, błędnego ustalenia, że nie udokumentował 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W uzasadnieniu T. Z. wskazał, że po złożeniu stosownych dokumentów (...) Oddział w R. obliczył, że brakuje mu 5 miesięcy pracy. Wnioskodawca powołał się przy tym na stanowisku (...) Oddział w R., że przed złożeniem przez niego dokumentów dotyczących pracy na roli, organ rentowy wskazywał na brak 12 miesięcy, podczas kiedy przedłożone przez ubezpieczonego dokumenty dotyczyły dodatkowych 2 lat 10 miesięcy i 22 dni. Ubezpieczony wskazał, że spełnia warunek 15 lat pracy w szczególnych warunkach, ponieważ przez 14 lat pracował jako kierowca samochodu ciężarowego.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o jego oddalenie, z uwagi na to, iż przyczyną odmowy prawa do wcześniejszej emerytury było nieudowodnienie na dzień 1 stycznia 1999 roku co najmniej 25 lat składkowych i nieskładkowych a jedynie 24 lata, 7 miesięcy i 11 dni okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających. Drugą przyczyną decyzji odmownej było nieudowodnienie co najmniej 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Udowodniony okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wyniósł jedynie 1 rok, 4 miesiące i 23 dni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony T. Ż. urodził się w dniu (...).

Od 11 kwietnia 1973 roku do 31 sierpnia 1973 roku T. Ż. pracował w gospodarstwie rolnym swoich rodziców.

W okresie od 1 września 1973 roku do 6 lipca 1975 roku oraz od 7 lipca 1975 roku do 30 listopada 1976 roku T. Ż. był zatrudniony w (...) Oddział Towarowo-Spedycyjny w R..

W okresie tym T. Ż. korzystał z urlopu bezpłatnego w okresie od 1 sierpnia do 15 sierpnia 1974 roku oraz od 12 września do 13 września 1975 roku, oraz w dniu 22 października 1975 roku.

W okresie od 1 grudnia 1976 roku do 6 stycznia 1977 roku wnioskodawca zatrudniony był w gospodarstwie rolnym swoich rodziców.

W okresie od 7 stycznia 1977 roku do 31 maja 1982 roku wnioskodawca był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w R..

T. Ż. korzystał z urlopu bezpłatnego w dniach od 17 lipca 1979 roku do 15 sierpnia 1979 roku pod odbyciu służby wojskowej.

W okresie od 1 czerwca 1982 roku do 28 lutego 1991 roku T. Ż. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie (...).

W okresie do 8 czerwca 1987 roku do 19 sierpnia 1987 roku T. Ż. korzystał z dni wolnych przypadających po pracy eksportowej za granicą.

W okresie od 1 marca 1991 roku do 30 lipca 1993 roku wnioskodawca był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotny.

W okresie od 10 maja 1993 roku do 4 listopada 1994 roku prowadził działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) i opłacał składki z tytułu ubezpieczenia emerytalnego.

W okresie od 5 listopada 1994 roku do 31 marca 1997 roku T. Z. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników i opłacił za ten okres należne składki

W okresie od 1 kwietnia 1997 roku do 31 grudnia 2003 roku był zatrudniony w Cegielni (...) Sp. j.

Wnioskodawca korzystał z urlopu bezpłatnego w okresie od 5 sierpnia 1997 roku do 22 sierpnia 1997 roku.

W okresie od 1 stycznia 2004 roku do 31 marca 2006 roku wnioskodawca pobierał rentę.

T. Ż. od 1 kwietnia 2006 roku podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników i opłaca składki. Jego konto nie wykazuje zadłużenia.

Wnioskiem z dnia 27 kwietnia 2017 roku złożonym w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w R. T. Ż. wniósł o przyznanie mu emerytury.

Wnioskodawca T. Ż. wykazał 21 lat 6 miesięcy 20 dni okresów nieskładkowych, 2 miesiące 1 dzień okresów nieskładkowych oraz 2 lata 10 miesięcy i 22 dni okresów uzupełniających co daje okres sumaryczny w wysokości 24 lat, 7 miesięcy i 11 dni.

Wnioskodawca przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego ale wniósł o przekazanie zgromadzonych środków na rzecz Skarbu Państwa.

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2017 roku, znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu T. Ż. prawa do emerytury.

(Dowody; dokumenty zalegające w aktach organu rentowego; dokumenty dołączone do pism (...) Oddział w R.)

Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie Sąd poczynił w oparciu o powyżej wskazane dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich prawdziwości w związku z czym zasługiwały w pełni na uwzględnienie. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez powołane do tego osoby, w zakresie przyznanych im kompetencji i w przepisanej formie, a ich autentyczność i treść nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1383 – dalej ustawa emerytalna) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1. okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2. okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27, tj. 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (art. 184 ust. 2 ustawy emerytalnej).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób jednoznaczny przesądził, że wnioskodawca T. Ż. nie spełnił warunku o którym mowa w art. 184 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 27 ustawy emerytalnej.

Należy w tym miejscu wskazać, że organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu wszystkie wskazane przez niego okresy zarówno składkowe jak i nieskładkowe, bez kwestionowania żadnych podanych przez niego okoliczności. (...) Oddział w R. uwzględnił zarówno okresy zatrudnienia jak i okres uzupełniający z tytułu pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym.

Jednocześnie nadmienić należy, iż nie mogły podlegać zaliczeniu do okresu sumarycznego okresy urlopów bezpłatnych, które nie stanowią okresów składkowych i nieskładkowych stosownie do treści art. 6 i 7 ustawy emerytalnej.

Okoliczność, na którą powoływał się ubezpieczony, że w pierwszej decyzji odmawiającej mu przyznania prawa do emerytury organ wskazał inne okresy zaliczone na poczet okresów składkowych i nieskładkowych, zaznaczyć należy, że kwestia ta została dostatecznie wyjaśniona przez organ rentowy, który wskazał, że w dacie podejmowania pierwszej decyzji nie dysponował wykazami wynagrodzeń, które pozwoliły na etapie wydawania drugiej decyzji uwzględnić wynikające z nich okresy urlopów bezpłatnych.

Mając na względzie powyższe, z uwagi na okoliczność, iż ubezpieczony nie wykazał łącznie 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych przy uwzględnieniu okresów uzupełniających z tytułu pracy w gospodarstwie rolnym, bezprzedmiotowa pozostawała analiza dalszych przesłanek uprawnienia do przyznania emerytury, o której mowa w art. 184 ustawy emerytalnej.

Wobec powyższego Sąd oddalił odwołanie T. Ż. stosownie do treści art. 477 ¹⁴ § 1 kpc .