Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

III Ka 136/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 20 sierpnia 2024 r. w sprawie o sygn. akt II K 1108/22 przeciwko J. K. oskarżonemu o czyn z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

J. K.

Uprzednia niekaralność

Informacja z K.

k. 849

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dotychczasowa niekaralność oskarżonego

Informacja z K.

Dowód w postaci informacji z K. w odniesieniu do oskarżonego J. K. nie budzi wątpliwości, ani w zakresie formy, ani treści. Została ona sporządzona przez uprawniony do tego podmiot w formie przewidzianej dla tej czynności. Żadna ze stron postępowania nie kwestionowała jej autentyczności i rzetelności.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1)

2)

obrazy przepisów postępowania mających wpływ na jego treść, a mianowicie:

art. 4 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk, art. 424 § 1 kpk w zw. z art. 113 kks, polegającą na ustaleniu okoliczności faktycznych sprawy w sposób dowolny i jednostronny, dokonanie oceny dowodów z całkowitym pominięciem lub zbagatelizowaniem przemawiających na korzyść oskarżonego;

art. 7 kpk i 410 kpk poprzez dowolną ocenę dowodów ujawnionych na rozprawie głównej, polegająca m.in. na pominięciu istotnych dla rozstrzygnięcia dowodów z dokumentów, jak również wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie, w tym braku przeprowadzenia wniosków dowodowych zawnioskowanych przez obrońcę oskarżonego, w tym w szczególności: braku przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadków, nieprzeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, w wyniku czego Sąd błędnie ocenił znamiona podmiotowe przestępstwa dotyczące sprawstwa i winy, przez co Sąd uchybił regułom prawidłowego i logicznego rozumowania oraz wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego,

art. 7 kpk przez dowolną i powierzchowną - zamiast swobodnej - ocenę dowodów zebranych w sprawie i w konsekwencji niewzięcie pod uwagę wszystkich okoliczności sprawy istotnych dla jej rozstrzygnięcia, co mogło mieć wpływ na treść wyroku przez poczynienie błędnych ustaleń faktycznych co do sprawstwa oskarżonego;

art. 193 kpk w zw. z art. 167 kpk polegającą na nieprzeprowadzeniu z urzędu dowodu z opinii biegłego sądowego rewidenta celem zbadania poprawności wyliczeń dokonanych przez organy postępowania przygotowawczego, co mogło mieć wpływ na treść wyroku;

art. 8 § 1 kpk w zw. z. art. 113 § 1 kks wobec niepoczynienia przed Sąd I instancji własnych ustaleń faktycznych i zastąpienia ich ustaleniami wyrażonymi w wydanych w postępowaniu podatkowym rozstrzygnięciach, bez faktycznej konfrontacji tych ustaleń ze źródłowym materiałem dowodowym, w tym dokumentami podatkowymi oraz dokumentami przedłożonymi, w toku postępowania sądowego, w tym pominięcia wszystkich wniosków dowodowych złożonych przez obrońcę oskarżonego,

art. 410 kpk (w zw. z art. 7 kpk) w zw. z art. 113 § 1 kks wobec oparcia orzeczenia na części materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy tj. przede wszystkim orzeczeniach wydanych w postępowaniu podatkowym i faktycznego pominięcia dowodu z dokumentów dołączonych do akt przedmiotowej sprawy, a zgromadzonych w toku postępowania podatkowego, w tym w szczególności dowodów ze złożonych w formie pisemnej zeznań oraz załączonych dokumentów - i skutkiem tego - bezkrytyczne uznanie ustaleń zawartych w rozstrzygnięciach wydanych w postępowaniu podatkowym za prawidłowe , a samych orzeczeń za wiarygodne, bez dokonania jakiejkolwiek ich weryfikacji ze źródłowym materiałem dowodowym; podczas gdy obowiązkiem sądu karnego, także w przypadku rozpoznawania sprawy, w której uprzednio prowadzone było postępowanie podatkowe, w którym zapadły orzeczenia ustalające wymiar zobowiązania podatkowego strony jest poddanie analizie i ocenie całokształtu materiału dowodowego, w tym również dokumentów źródłowych zgromadzonych przez organy podatkowe, a stanowiących podstawę rozstrzygnięć wydawanych w postępowaniu podatkowym oraz samych orzeczeń i poczynionych w nich ustaleń,

art. 7 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks poprzez błędną ocenę dowodów z dokumentów w postaci rozstrzygnięć wydanych w postępowaniu podatkowym wobec przyznania w/w dokumentom prymatu ponad pozostałymi dowodami i uznania w/w rozstrzygnięć za wiarygodne i prawdziwe w całości, bez faktycznej konfrontacji tych orzeczeń i wyrażonych w nich ustaleń faktycznych ze źródłowym materiałem dowodowym, w tym dokumentami podatkowymi oraz dokumentami przedłożonymi w toku postępowania podatkowego, skutkiem czego Sąd I instancji błędnie ustalił stan faktyczny sprawy

art. 424 § 1 pkt 1 kpk oraz pkt 2 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks poprzez sporządzenie uzasadnienia zaskarżonego wyroku w sposób nieodpowiadających dyrektywom statuowanym przez ten przepis,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej uwzględnianej z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, na podstawie art. 436 kpk Sąd ograniczył rozpoznanie środka odwoławczego do uchybienia uwzględnianego z urzędu, albowiem jest to wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie podniesionego przez Skarżącego zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych dla dalszego toku postępowania byłoby bezprzedmiotowe.

Zarzut

błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynów zabronionych zarzucanych mu aktem oskarżenia, podczas gdy prawidłowa ocena zgromadzonego materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż oskarżonemu nie można przypisać winy za popełnienie w/w przestępstw.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej uwzględnianej z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, na podstawie art. 436 kpk Sąd ograniczył rozpoznanie środka odwoławczego do uchybienia uwzględnianego z urzędu, albowiem jest to wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie podniesionego przez Skarżącego zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych dla dalszego toku postępowania byłoby bezprzedmiotowe.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów

ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zważywszy na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej, w realiach dowodowych i faktycznych sprawy, nie są zasadne wnioski tak o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu, jak i o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Zarzut

1)

2)

3)

art. 439 § 1 pkt. 9 kpk istotne naruszenie przepisów postępowania poprzez wydanie wyroku pomimo istnienia bezwzględnych przyczyn odwoławczych, a to negatywnej przesłanki procesowej w postaci przedawnienia karalności zgodnie z art. 17 § 1 pkt. 6 kpk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej uwzględnianej z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, na podstawie art. 436 kpk Sąd ograniczył rozpoznanie środka odwoławczego do uchybienia uwzględnianego z urzędu, albowiem jest to wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie podniesionego przez Skarżącego zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych dla dalszego toku postępowania byłoby bezprzedmiotowe.

Zarzut

obrazy przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść wydanego orzeczenia:

art. 170 § 1 pkt. 5 kpk w związku z art. 113 § 1 kks poprzez niezasadne pominięcie przez Sąd pierwszej instancji na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2024 r. wniosków dowodowych z: przesłuchania świadków: mł. A. K. G., st. A. R. G. i S. A. D. P., które to wnioski zmierzały do ustalenia, w jaki sposób realizowane były czynności mające na celu ogłoszenie oskarżonemu postanowienia o przedstawieniu zarzutów i przesłuchanie go w charakterze podejrzanego i czy nie doszło do przekształcenia postępowania przygotowawczego w niniejszej sprawie z fazy in rem w fazę in personom w dniu 2 stycznia 2020 r., nie zaś, jak błędnie przyjął organ, w dniu 5 listopada 2019 r. w sytuacji, gdy od początku postępowania oskarżony konsekwentnie prezentował stanowisko, że w sprawie zachodzi negatywna przesłanka procesowa z art. 17 § 1 pkt 6 kpk a żeby ją zweryfikować należało odtworzyć przebieg procesu sporządzenia i ogłoszenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów, szczególnie że Sąd uznał błędnie w tym zakresie, że działania J. K. w toku postępowania przygotowawczego należy uznać za ukrywanie się, co uniemożliwiło ogłoszenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów do dnia 31 grudnia 2019 r. (data przedawnienia karalności). Dodatkowo wskazać należy, że wnioski dowodowe zostały złożone (zgodnie z wyznaczonym przez Sąd terminem) w maju 2023 r., a Sąd zdecydował o ich pominięciu w sierpniu 2024 r. Trudno zatem mówić o tym, że złożone wnioski zmierzały do przedłużenia się postępowania, kiedy w okresie roku od ich złożenia Sąd nie wykonał żadnych istotnych czynności dowodowych, a następnie stwierdził, że złożone rok wcześniej wnioski zmierzają do przedłużenia postępowania;

co skutkowało błędnymi ustaleniami stanu faktycznego sprawy przyjętego za podstawę wydania zaskarżonego orzeczenia mającego istotny wpływ na treść wydanego wyroku,

art. 170 § 1 pkt. 5 kpk w związku z art. 113 § 1 kks poprzez niezasadne pominięcie przez Sąd pierwszej instancji na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2024 r. wniosków dowodowych z: a) przesłuchania świadka B. M., który to wniosek zmierzał do ustalenia, kto, kiedy, dlaczego i w jakich okolicznościach realizował poszczególne operacje rachunkowo - podatkowe, które następnie zostały zakwestionowane w toku postępowania podatkowego prowadzonego przez organy podatkowe, b) dowodu biegłego z zakresu księgowości i finansów, na okoliczność ustalenia, czy poszczególne kwoty ujmowane w księgach rachunkowych przez oskarżonego - ujmowane były prawidłowo, czy też tak jak ustalił Naczelnik (...) błędnie. Wnioski te zostały złożone (zgodnie z wyznaczonym przez Sąd terminem) w maju 2023 r., a Sąd zdecydował o ich pominięciu w sierpniu 2024 r. Trudno zatem mówić o tym, że złożone wnioski zmierzały do przedłużenia się postępowania, kiedy w okresie roku od ich złożenia Sąd nie wykonał żadnych istotnych czynności dowodowych, a następnie stwierdził, że złożone rok wcześniej wnioski zmierzają do przedłużenia postępowania. Nie sposób przy tym zgodzić się z Sądem, że zgromadzony materiał dowodowy wykazał, że oskarżony rozmyślnie doprowadził do narażenia na uszczuplenie podatku dochodowego od osób fizycznych o czym świadczy charakter nieprawidłowości v rozliczeniu podatku stwierdzonych podczas kontroli celno - skarbowej oraz w toku postępowania podatkowego. Sąd może samodzielnie zweryfikować ustalenia organów podatkowych i w tym zakresie złożony wniosek był zasadny, szczególnie że z uwagi na uchybienie przez oskarżonego terminowi do wniesienia skargi na drodze administracyjnej, ustalenia te nie zostały finalnie zweryfikowane przez sądy administracyjne;

co skutkowało błędnymi ustaleniami stanu faktycznego sprawy przyjętego za podstawę wydania zaskarżonego orzeczenia mającego istotny wpływ na treść wydanego wyroku,

art. 313 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks polegający na błędnym przyjęciu terminu przejścia z fazy in rem w fazę in personam w związku z wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów i braku jego natychmiastowego ogłoszenia oraz przyjęciu, że oskarżony ukrywał się w związku z niestawiennictwem na wezwanie organu, a także jego jednorazowym nieodebraniem korespondencji oparte na błędnym ustaleniu, że oskarżony ukrywał się.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej uwzględnianej z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, na podstawie art. 436 kpk Sąd ograniczył rozpoznanie środka odwoławczego do uchybienia uwzględnianego z urzędu, albowiem jest to wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie podniesionego przez Skarżącego zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych dla dalszego toku postępowania byłoby bezprzedmiotowe.

Zarzut

rażącej niewspółmierności kary wyrażającą się w wymierzeniu kary, która przekracza stopień winy oskarżonego ustalony przez Sąd i nie jest to kara adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości jakiej wg Sądu oskarżony się dopuścił.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Z uwagi na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej uwzględnianej z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, na podstawie art. 436 kpk Sąd ograniczył rozpoznanie środka odwoławczego do uchybienia uwzględnianego z urzędu, albowiem jest to wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie podniesionego przez Skarżącego zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych dla dalszego toku postępowania byłoby bezprzedmiotowe.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów

ewentualnie

o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania,

zasądzenie na rzecz oskarżonego od Skarbu Państwa kosztów postępowania wg norm przepisanych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zważywszy na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej, w realiach dowodowych i faktycznych sprawy, nie są zasadne wnioski tak o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu, jak i o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Wystąpienie negatywnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks i art. 44 § 1, § 3 i § 5 kks

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Czyn zarzucany oskarżonemu J. K. stypizowany w art. 56 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks zagrożony jest karą grzywny do 720 stawek dziennych. Czyn ten według zarzutu aktu oskarżenia miał polegać na podaniu nieprawdy w deklaracjach podatkowych dla podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. narażając na uszczuplenie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2013 r. przy czym postępowanie w sprawie wszczęto postanowieniem z dnia 16 października 2019 r. (nastąpił w związku z tym skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, a podatnik skutecznie został zawiadomiony o prowadzeniu postępowania w sprawie przestępstwa skarbowego związanego z niewykonaniem zobowiązania podatkowego – wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2024 r., I (...)). W dniu 2 stycznia 2020 r. ogłoszono J. K. postanowienie z dnia 5 listopada 2019 r. o przedstawieniu zarzutów i zrealizowano z jego udziałem czynności procesowe tego etapu postępowania (uprzednie ustalenia miejsca pobytu i zarządzenie zatrzymania celem doprowadzenia). Zgodnie z art. 44 § 1 pkt 1 kks karalność przestępstwa skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5 lat, gdy stanowi ono przestępstwo skarbowe zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat. Bieg przedawnienia przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej rozpoczyna się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności tej należności (art. 44 § 3 kks). Jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego przestępstwa skarbowego ustaje z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu (art. 44 § 5 kks). W realiach niniejszej sprawy bieg przedawnienia karalności przestępstwa zarzuconego (przypisanego) oskarżonemu rozpoczął się z końcem roku 2014 (z dniem 31 grudnia 2014 r.). Zważywszy na fakt, iż w okresie od rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 568) nastąpiło wstrzymanie od dnia 31 marca 2020 r. biegu terminu przedawnienia karalności w sprawach o przestępstwa, przestępstwa i wykroczenia skarbowe oraz w sprawach o wykroczenia (art. 15zzr ust. 6 cytowanej ustawy) do dnia 16 maja 2020 r. (uchylenie art. 15zzr ust. 6 cytowanej ustawy art. 46 pkt 20 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa (...)2- Dz.U. z 2020 r., poz. 875 ze zm.) terminy przedawnienia karalności ulegają wydłużeniu o ten okres. Mając zatem na względzie czas popełnienia zarzucanego oskarżonemu J. K. czynu i ustawowe okresy przedawnienia karalności przestępstwa z art. 56 § 2 kks oraz okres wydłużenia tego terminu w związku z obowiązywaniem okresu zawieszenia biegu terminu przedawnienia karalności przestępstw skarbowych od dnia 31 marca 2020 r. do dnia 16 maja 2020 r. (wyrok SN z dnia 22 października 2024 r., V KO 12/24), karalność tego czynu ustała z dniem 16 lutego 2025 r. To zaś sprawia, że prowadzone postępowanie należało stosownie do dyspozycji art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks umorzyć, albowiem w realiach niniejszej sprawy nie ma bez przeprowadzania czynności dowodowych podstaw do uniewinnienia oskarżonego z powodu braku czynu, niewyczerpania znamion typu czynu zabronionego albo braku winy. Ponieważ kwestie istnienia czynu, jego znamion i odpowiedzialności wymagałyby dalszego dowodzenia, to wchodzi w rachubę umorzenie postępowania – bez względu na etap w jakim ono się znajduje – z powodu przedawnienia karalności, które stoi na przeszkodzie dalszemu prowadzeniu postępowania. Wprawdzie Sąd Rejonowy wydał wyrok 20 sierpnia 2024 r., to jednak orzeczenie to nie uprawomocniło się przed upływem terminu przedawnienia karalności czynu przypisanego oskarżonemu czynu z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks. W dniu 20 lutego 2025 r. (po dacie upływu wydłużonego okresu przedawnienia karalności) do Sądu Okręgowego w Rzeszowie przekazano apelacje oskarżonego J. K. i jego obrońcy wraz z aktami sprawy. Stąd też z uwagi na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 9 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zaskarżony wyrok należało uchylić a postępowanie przeciwko J. K. umorzyć z uwagi na przedawnienie karalności zarzucanego mu czynu z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 § 1 pkt 9 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks

☒ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Z uwagi na wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej, o jakiej mowa w art. 439 § 1 pkt 9 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks, zaskarżony wyrok należało uchylić (szersze omówienie pkt 4 uzasadnienia)

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Mając na względzie czas popełnienia zarzucanego oskarżonemu J. K. czynu i ustawowe okresy przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, karalność tego czynu ustała w dniu 16 lutego 2025 r. W realiach faktycznych i dowodowych sprawy, na obecnym etapie postępowania, z uwagi na upływ okresu przedawnienia karalności zarzucanego oskarżonemu czynu, prowadzone postępowanie należało stosownie do dyspozycji art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks i art. 44 § 1, § 3 i § 5 kks umorzyć (szerzej pkt 4 uzasadnienia)

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Z uwagi na przyczynę uchylenia zaskarżonego wyroku oraz umorzenie postępowania na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 634 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks Sąd Odwoławczy kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSO Grażyna Artymiak

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżonego J. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 20 sierpnia 2024 r. (sygn. akt II K 1108/22) przeciwko

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego J. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 20 sierpnia 2024 r. (sygn. akt II K 1108/22)

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☒

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana