Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 26. września 2019 r.

Powód A. A. w pozwie skierowanym przeciwko (...) Sp. z o.o. w R. wniósł o:

- zasądzenie kwoty 300.000 zł z odsetkami umownymi w wysokości 5% w stosunku rocznym od dnia (...) r. do dnia zapłaty;

- zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

Zgłoszone w pozwie roszczenie powód wywodził z łączącej strony umowy pożyczki z dnia (...) r., która – pomimo upływu umówionego terminu, wezwań o zwrot, jak i zawezwania do próby ugodowej – nie została przez stronę pozwaną zwrócona.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia (...) r. (k. (...)) Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Strona pozwana zaskarżyła (w całości) powyższy nakaz zapłaty sprzeciwem (k. (...)) wnosząc o oddalenie powództwa na koszt powoda. Pozwana zarzuciła, że przedmiotowy pozew jest przedwczesny z uwagi na niedoręczenie pozwanej wezwania do zapłaty oraz z uwagi na zmianę terminu zwrotu pożyczki (§ 3 umowy) w wyniku rozmów pomiędzy stronami. Pozwana wskazała też na swoją trudną sytuację finansową wywodząc, że nie dała podstaw do wytoczenia powództwa. Pozwana przyznała, że w formie pisemnej strony nie zmieniły (nie prolongowały) terminu zwrotu przedmiotowej pożyczki.

Zarządzeniem z dnia(...) r. (k.(...)) zobowiązano strony do wymiany dalszych pism przygotowawczych. Powód wykonał to zarządzenie składając (k. (...) pismo przygotowawcze z (...) r., w którym podtrzymał swoje stanowisko procesowe i odniósł się – krytycznie – do argumentacji zawartej w sprzeciwie. Pozwana nie złożyła pisma przygotowawczego.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu (...) r. w siedzibie pozwanej Spółki odbyło się Nadzwyczajne Zebranie Wspólników, podczas którego podjęto dwie uchwały:

- Nr (...) w sprawie zaciągnięcia przez Spółkę pożyczki w wysokości 200.000 zł od członka Zarządu i udziałowca Spółki (...) (żona powoda) oraz w wysokości 300.000 zł od powoda;

- Nr (...) w sprawie powołania pełnomocnika do zawarcia umowy pożyczki z udziałowcem Spółki i członkiem Zarządu.

(k. (...): odpis (...) pozwanej Spółki,

k. (...): odpis(...) pozwanej Spółki z (...) r.,

k. (...): odpis uchwały (...)pozwanej Spółki z (...) r.,

k.(...): odpis uchwały (...) pozwanej Spółki z (...) r.,

k. (...): odpis listy obecności Wspólników pozwanej (...) w dniu (...) r.).

W dniu(...) r. pomiędzy powodem (pożyczkodawcą) i pozwaną Spółką (pożyczkobiorcą) została zawarta umowa pożyczki na kwotę 300.000 zł (§ 1).

Powód zobowiązał się, że kwotę pożyczki wypłaci przelewem do końca marca (...) r. (§ 2). Pozwana Spółka oświadczyła (§ 3), że kwotę pożyczki wraz z odsetkami, zwróci do dnia (...) r. Strony umówiły się (§ 4), że pozwana zapłaci odsetki od zaciągniętej pożyczki w wysokości 5% w stosunku rocznym, skumulowana kwota oprocentowania płatna będzie łącznie ze spłatą całości zadłużenia oraz, że (§ 5) za opóźnienie w zwrocie pożyczki pożyczkobiorca zobowiązany jest do zapłaty odsetek. Strony ustaliły (§ 6), że za zgodą obu stron można przesunąć spłatę pożyczki, zgoda taka musi być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności. W sprawach nieuregulowanych strony odesłały (§ 7) do przepisów Kodeksu cywilnego.

Powód wywiązał się z zaciągniętego zobowiązania i do końca marca (...) r. wpłacił na rachunek pozwanej kwotę 300.000 zł.

Jest niesporne, że pozwana Spółka nie zwróciła powodowi pożyczki w kwocie 300.000 zł, jak też, że strony w formie pisemnej nie uzgodniły przesunięcia terminu spłaty pożyczki.

(k. (...): odpis umowy pożyczki z (...) r.,

k. (...): odpis listy księgowań na koncie analitycznym).

Pismem z dnia (...) r., skierowanym do strony pozwanej, pełnomocnik powoda oraz jego żony N. A., wezwał pozwaną do natychmiastowej zapłaty (zwrotu) kwoty 500.000 zł wraz z należnymi odsetkami, a to wynikających z umowy pożyczki z dnia (...) r. i z dnia(...) r.

(k. (...): odpis pisma z (...) r.)

Wnioskiem z dnia(...) r. powód zawezwał pozwaną Spółkę do próby ugodowej dotyczącej zwrotu pożyczki z dnia (...) r. w kwocie 300.000 zł z odsetkami umownymi 5% w stosunku rocznym. Posiedzenie w tej sprawie odbyło się przed Sądem Rejonowym w(...) w dniu (...) r., nie doszło jednak do zawarcia ugody sądowej – Prezes Zarządu pozwanej Spółki oświadczył, że „… z uwagi na swoją obecną sytuację majątkową Spółka nie jest w stanie zawrzeć wnioskowanej ugody i zobowiązać się do spłaty”.

(k. (...): odpis wniosku o zawezwanie do próby ugodowej z(...) r.;

k. (...): odpis protokołu posiedzenia SR w (...) z (...) r., I 1 Co (...)).

W dniach (...) r. i (...) r. odbyły się Nadzwyczajne Zgromadzenia Wspólników pozwanej Spółki , które w porządku obrad miały podjęcie uchwał w przedmiocie zobowiązania Wspólników do wniesienia dopłat zgodnie z § 13 umowy Spółki, a to z uwagi na wymagalne zobowiązania Spółki, których ta nie jest w stanie uregulować z uwagi na brak majątku. Uchwały nie zostały podjęte z uwagi na brak wymaganej umową Spółki zgody wszystkich Wspólników.

(k. (...): protokół NZW z (...) r. z załącznikami,

k. (...): protokół NZW z (...)r. z załącznikami).

Ustaleń faktycznych Sąd dokonał w oparciu o dowody z dokumentów wskazanych przy poszczególnych fragmentach stanu faktycznego. Dowody te zostały złożone w uwierzytelnionych przez pełnomocnika odpisach, ich autentyczność nie była kwestionowana, stąd uznano je za wiarygodne.

Fakty niesporne nie wymagały dowodu.

Wnioski dowodowe dotyczące zeznań świadków i przesłuchania stron oddalono z przyczyn wskazanych w protokole rozprawy (k. (...)).

Sąd zważył co następuje:

Z poczynionych ustaleń faktycznych wynika, że strony łączyła umowa pożyczki z dnia(...) r., którą powód pożyczył pozwanej kwotę 300.000 zł, termin zwrotu pożyczki ustalono na (...) r., a odsetki umowne na 5% rocznie.

Jest poza sporem, że pożyczkobiorca (pozwana Spółka) nie zwrócił kwoty pożyczki, jak też, że termin zwrotu pożyczki nie został skutecznie prawnie przedłużony (zgodnie z § 6 umowy powinno to nastąpić w formie pisemnej pod rygorem nieważności).

Stąd też roszczenie objęte żądaniem pozwu jest uzasadnione, ma bowiem oparcie w § 3-6 umowy pożyczki oraz w art. 720 § 1 i 354 § 1 kc (mają one zastosowanie poprzez § 7 umowy pożyczki).

Zgłoszone w pozwie roszczenie nie jest też przedwczesne. Nie doszło do skutecznego prawnie (§ 6 umowy) przesunięcia terminu spłaty pożyczki. Oczywista omyłka pisarska w wezwaniu do zapłaty dotyczyła daty zawarcia umowy pożyczki (zamiast (...) r. wpisano błędnie (...) r.) jest tu bez znaczenia skoro umowa pożyczki jednoznacznie określała termin jej zwrotu, a ponadto – w okolicznościach sprawy – pozwana Spółka wiedziała o jaką pożyczkę chodzi (przed wytoczeniem procesu miało miejsce zawezwanie do próby ugodowej). Z kolei zła sytuacja finansowa pozwanej spółki nie jest podstawą do zwolnienia jej z odpowiedzialności za zwrot powodowi przedmiotowej pożyczki.

Z powyższych względów orzeczono jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu (pkt II) orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na zasądzoną kwotę 25.817 zł składają się: opłata od pozwu – 15.000 zł, „taryfowe” wynagrodzenie pełnomocnika – 10.800 zł oraz opłata od pełnomocnictwa -17 zł.

Z:

1.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej Spółki – rpr. A. M.;

2.  kal. 2 tygodnie.

Rz. 8.10.2019 r.