Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Beata Hass-Kloc

SO Barbara Frankowska (spr.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Zawiło

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2013r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) Sp. z o.o. w K.

przeciwko: (...) Sp. z o.o. w L.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Krośnie
V Wydziału Gospodarczego z dnia 19 września 2013r. sygn. akt V GNc 776/13

postanawia:

1.  z m i e n i ć zaskarżone postanowienie w ten sposób, że uzupełnić klauzulę wykonalności nadaną przez Sąd Rejonowy w Krośnie Wydział V Gospodarczy postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2013r. prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu przez ten Sąd
w postępowaniu upominawczym z dnia 24 czerwca 2013r. akt V GNc 776/13 o numery wierzyciela i dłużnika w Krajowym Rejestrze Sądowym,

2.  z a s ą d z i ć od dłużnika (...) Sp. z o.o. w L. na rzecz wierzyciela (...) Sp. z o.o. w K. kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Krośnie V Wydział Gospodarczy oddalił wniosek powoda o uzupełnienie klauzuli wykonalności nadanej w dniu 29 sierpnia 2013r. przez ten Sąd nakazowi zapłaty wydanemu
w sprawie (...) o numery KRS wierzyciela i dłużnika, czyli zgodnie
z aktualnym brzmieniem klauzuli. Według Sądu Rejonowego skoro sprawa,
w której został wydany tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, była wniesiona przed datą 7 lipca 2013r., tj. przed wejściem
w życie ustawy z dnia 10 maja 2013r. o zmianie kpc (Dz.U. z 2013r. poz. 654), nakładającej na powoda obowiązek podawania w pozwie swojego numeru PESEL, NIP lub KRS oraz na sąd obowiązek ustalania tych numerów z urzędu, to na etapie postępowania klauzulowego na sąd nie może być nałożony taki obowiązek. Nowelizacja kpc i rozporządzenia w sprawie zmiany treści klauzuli wykonalności jest niespójna i akt niższego rzędu, jakim jest rozporządzenie nie może zmieniać aktu rangi ustawowej, jakim jest kpc.

Powód w zażaleniu na powyższe postanowienie wniósł o jego zmianę
i uzupełnienie klauzuli wykonalności o numery wierzyciela i dłużnika z KRS oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego zarzucając naruszenie następujących przepisów:

- art. 2 ustawy z dnia 10 maja 2013r. o zmianie kpc poprzez niewłaściwe zastosowanie, a w konsekwencji błędne przyjęcie, że do postępowania klauzulowego mają zastosowanie przepisy obowiązujące dla postępowania rozpoznawczego,

- art. 126 § 2 kpc i art. 208 ¹ kpc w zw. z art. 13 §2 kpc poprzez niezastosowanie, a w konsekwencji błędne przyjęcie, że wierzyciel w postępowaniu klauzulowym nie jest zobowiązany do podania swojego numeru w KRS, a sąd nie jest zobowiązany do ustalenia z urzędu numeru w KRS dłużnika,

- przepisu art. 783 § 2 kpc w zw. z art. 2 ¹ pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 kwietnia 2012r. w sprawie brzmienia klauzuli wykonalności, w brzmieniu określonym rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 lipca 2013r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie brzmienia klauzuli wykonalności (Dz.U. z 2013r. poz. 859) poprzez niezastosowanie, a w konsekwencji wydanie klauzuli wykonalności po dniu
14 sierpnia 2013r. (tj. po dniu wejścia w życie przepisów zmieniających rozporządzenie) nie zawierającej numerów wierzyciela i dłużnika w KRS.

W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że wniosek o nadanie klauzuli wykonalności, złożony po wejściu w życie przepisów o zmianie brzemienia klauzuli wykonalności, zainicjował postępowanie kaluzulowe, które nie jest kontynuacją prawomocnie zakończonego postępowania rozpoznawczego, lecz postępowaniem samodzielnym i odrębnym, które powinno być prowadzone na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów. W konsekwencji wierzyciel zobowiązany jest podać we wniosku swój numer KRS, co w tej sprawie uczynił, a sąd zobowiązany jest z urzędu ustalić KRS dłużnika i następnie zapatrzeć tytuł egzekucyjny w klauzulę wykonalności w aktualnym wg stanu na dzień orzekania brzmieniu.

Zażalenie należy uznać za uzasadnione, chociaż nie można odmówić racji stanowisku Sądu Rejonowego, że wprowadzona przez ustawodawcę nowelizacja przepisów kpc w zakresie, w jakim nakłada na stronę podawania w pierwszym piśmie procesowym w sprawie numerów identyfikacyjnych (PESEL, NIP, KRS), a na sąd ustalania tych numerów z urzędu w stosunku do strony przeciwnej jest niespójna i niezrozumiała szczególnie w kontekście przepisów wykonawczych, tj. zmiany przepisów dwóch rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 lipca 2013r., a to zmieniającego rozporządzenie
w sprawie brzmienia klauzuli wykonalności (Dz.U. 2013.859) i zmieniającego rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. 2013.870). Pierwsze z w/w rozporządzeń nie zawiera przepisu przejściowego
i rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia (§ 2 rozporządzenia), a drugie zawiera przepis przejściowy i stanowi w § 2, że dodany § 129 ¹ regulaminu stosuje się do orzeczeń wydanych w postępowaniach wszczętych po dniu 6 lipca 2013r. oraz do ugód sądowych zwartych
w postępowaniach wszczętych po tym dniu. Regulacja drugiego rozporządzenia jest komplementarna do regulacji zmieniającej przepisy kpc, czego nie można powiedzieć rozporządzeniu zmieniającym rozporządzenie w sprawie brzmienia klauzuli wykonalności. Niemniej jednak, zakładając racjonalność ustawodawcy, podzielić należy zarzuty zażalenia i przyjąć, że w sprawa z wniosku o nadanie klauzuli wykonalności jest sprawą odrębną od postępowania rozpoznawczego, zatem wniosek złożony od dnia wejścia w życie rozporządzenia (14.07.2013r.) powinien spełniać wymogi z art. 126 § 2 pkt 3 kpc i art. 208 ¹ kpc w zw. z art. 13§2 kpc, a sąd ma obowiązek ustalania z urzędu numerów identyfikacyjnych dłużnika. Nadana więc przez Sąd Rejonowy w Krośnie klauzula wykonalności postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2013r. powinna odpowiadać aktualnemu brzmieniu, czyli powinna podawać numery identyfikacyjne wierzyciela
i dłużnika, a skoro ich nie podawała to wniosek o uzupełnienie klauzuli zgodnie wnioskiem był uzasadniony.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzeczono jak w pkt I postanowienia.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc
w zw. z art. 108 § 1 kpc. Na zasądzoną kwotę składa się wpis w kwocie 30 zł (art. 19 ust 3 pkt 5, art. 20 i art. 77 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28.07.2005r.
w sprawie opłat sądowych w sprawach cywilnych – Dz.U. nr 167 poz. 1398
z późn. zm.) oraz 60 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu zażaleniowym (§ 11 pkt 13 w zw. z § 13 ust 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie … - Dz.U. nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

Nadpłacona przez wierzyciela opłata sądowa od zażalenia (kwota 120 zł) zostanie zwrócona z urzędu przez Sąd Rejonowy w Krośnie na podstawie art. 80 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.