Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 13 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Anna Harmata

SO Marta Zalewska (spr.)

Protokolant: Agnieszka Kozłowska

po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2018 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. D.

przeciwko D. G.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia 26 marca 2018 r., sygn. akt V GNc 2659/17

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od pozwanej D. G. na rzecz powoda D. D. kwotę 354,73zł (trzysta pięćdziesiąt cztery złote, siedemdziesiąt trzy grosze) tytułem kosztów postępowania zabezpieczającego

II. oddalić wniosek powoda o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26.03.2018r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie oddalił wniosek powoda o przyznanie mu kosztów postępowania zabezpieczającego. Uzasadnił, iż uprawniony przedłożył do wniosku odpis postanowienia komornika o umorzeniu postępowania zabezpieczającego oraz ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego, ale bez stwierdzenia prawomocności, a zatem orzeczenie takie nie może stanowić podstawy zasądzenia kosztów postępowania zabezpieczającego. Stwierdzenie prawomocności nie jest przy tym brakiem formalnym określonym w art. 130 §1 kpc.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył powód. Zarzucił naruszenie art. 130 kpc w zw. z art. 745 § 1 i 2 kpc. Wniósł o uchylenie postanowienia sądu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od obowiązanej na rzecz uprawnionego kosztów postępowania zabezpieczającego oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. Uzasadnił, iż stwierdzenie prawomocności ma charakter wyłącznie deklaratywny, powalał się na orzeczenie SN III CZP 70/12, z którego wynika, iż wniosek o zasądzenie kosztów postepowania zabezpieczającego złożony przed datą uprawomocnienia się postanowienia komornika nie podlega oddaleniu jako przedwczesny, lecz sąd powinien wstrzymać się z jego rozpoznaniem do chwili jego uprawomocnienia. Termin bowiem 2 tygodni do złożenia wniosku wynikający z przepisu art. 745 § 2 kpc biegnie nie od daty stwierdzenia prawomocności, lecz od daty uprawomocnienia się postanowienia, na którą to datę uprawniony nie ma wpływu. W kolejnym piśmie procesowym żalący przedłożył odpis postanowienia komornika ze wzmianką o prawomocności z daty 20.04.2018r., z datą uprawomocnienia się postanowienia: 27.12.2017r. (pismo procesowe z dnia 11.06.18r. z postanowieniem k. 51-52).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, iż podstawą prawną oddalenia przez sąd I instancji wniosku o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego nie była przedwczesność jego złożenia, czy też złożenie wniosku po terminie ustawowym dwutygodniowym, liczonym, zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Sądu Najwyższego na podstawie art. 745 §2 kpc od daty uprawomocnienia się postanowienia komornika ustającego koszty tego postępowania. Sąd Rejonowy wniosek ten oddalił, gdyż nie było wiadomym, czy postanowienie komornika jest prawomocne, bo dopiero prawomocność postanowienia stanowi dowód, że np. czy nie wpłynęła skarga na postanowienie o umorzeniu czy na koszty, skutkiem której może być przecież uchylenie zaskarżonego postanowienia, czy też że skarga została oddalona. Podstawą bowiem zasądzenia przez sąd kosztów postępowania zabezpieczającego, wszczętego na podstawie nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym jest prawomocne postanowienie komornika, bowiem tylko takim postanowieniem sąd jest związany. Nie chodziło tu zatem o przedwczesność złożonego wniosku, lecz niewykazanie przez wnioskodawcę, czy postanowienie jest prawomocne zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 6 kc i prawidłowo przyjętą przez sąd I instancji zasadą kontradyktoryjności procesu. Sąd w niniejszym składzie nie podziela stanowiska Sądu Rejonowego dla m.st W. sygn. IX GNc 971/17, przywołanego przez skarżącego w zażaleniu, wzywającego stronę do wykazania daty uprawomocnienia się postanowienia pod rygorem oddalenia wniosku albowiem sąd nie ma obowiązku ustawowego czy nawet uprawnienia zgodnie z zasadą kontradyktoryjności do uzupełniania materiału dowodowego będącego podstawą merytoryczną oceny zasadności wniosku. Całkowicie chybionym jest również argumentacja skarżącego zarzucająca Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 130 kpc, jako że wzmianka o stwierdzeniu prawomocności przedmiotowego postanowienia komornika nie została przez ustawodawcę wskazana jako brak formalny wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego.

Tym niemniej sąd II instancji rozpoznając zażalenie miał na uwadze przedłożony przez wnioskodawcę dopiero na etapie postępowania odwoławczego dowód w postaci odpisu postanowienia komornika z datą stwierdzenia prawomocności : 27.12.2017r. Sąd odwoławczy jest sądem merytorycznym w sprawie i orzeka na podstawie stanu faktycznego wynikającego z całości postępowania przed sądem I i II instancji. Stąd też mając na względzie, iż postanowienie komornika ustalające koszty postępowania zabezpieczającego jest prawomocne, a przy tym wnioskodawca zachował termin do złożenia wniosku dwutygodniowy liczony od daty prawomocności (wniosek nadany na poczcie w dniu 3.01.2018r.), sąd zmienił zaskarżone postanowienie przyznając te koszty od obowiązanego na rzecz uprawnionego na podstawie art. 770 kpc. Na koszty te złożyły się: koszty postępowania zabezpieczającego ustalone przez komornika na kwotę 129,73zł, którym to prawomocnym postanowieniem sąd orzekający jest związany oraz minimalne koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu zabezpieczającym ustanowione na zasadzie analogii na podstawie § 8.pkt 7 Rozp. MS z dnia 22.10.15r. z późn. zm. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (25% minimalnego wynagrodzenia od wartości egzekwowanego roszczenia).

Jednocześnie sąd oddalił wniosek uprawnionego zawarty w zażaleniu o zasądzenie od obowiązanego na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego na podstawie art. 102 kpc mając na względzie, iż argumentacja zaprezentowana w zażaleniu nie była zasadna, Sąd Rejonowy postąpił prawidłowo, oddalając wniosek na tej podstawie, że nie miał dowodu, ze postanowienie komornika jest prawomocne, wnioskodawca dołączył dopiero na etapie postępowania zażaleniowego, i to dopiero po 2 miesiącach od złożenia zażalenia stosowną wzmiankę komornika o prawomocności, gdy tymczasem mógł takowy dokument uzyskać i przedłożyć już na etapie postępowania przed sądem I instancji, które toczyło się prawie 3 miesiące, skoro postanowienie komornika uprawomocniło się 27.12.2017r., zaś wniosek o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego wnioskodawca złożył w dniu 3.01.18r. a postanowienie sądu I instancji zapadło w dniu 26.03.2018r., zatem to wyłącznie wnioskodawca poprzez swe „zaniechanie” spowodował oddalenie wniosku, a w konsekwencji zażalenie.