Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Walus-Rząsa

Protokolant: st. sekretarz sądowy Magdalena Kamuda

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2014 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) S.A. w W.

przeciwko : R. O. prowadzącemu działalność gospodarczą F.w Z.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Krośnie V Wydziału Gospodarczego z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. akt V GC upr 308/13

oddala apelację.

Sygn. akt VI Ga 339/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 27 października 2014 r.

W postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Krośnie Wydział V Gospodarczy powód (...) S.A. z siedzibą w W. dochodził od R. O. –F.w Z., kwoty 1.131,00 zł wraz z odsetkami od dnia 12 marca 2010 r. - tytułem zaległej składki ubezpieczeniowej, wniósł także o zasądzenie kosztów procesu.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa zarzucając przedawnienie roszczenia, źle określoną należność z tytułu ubezpieczenia pojazdu, brak przedstawienia dowodu zawarcia umowy ubezpieczenia oraz niewskazanie reprezentacji powoda w niniejszym postępowaniu.

W wyroku z dnia dniu 30 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Krośnie orzekł zgodnie z żądaniem powoda. Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie powoda nie budzi wątpliwości co do jego zasadności. Powód przedstawił potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego z dnia 20 sierpnia 2013. podpisane przez występującego w spawie pełnomocnika, z którego wynika fakt zawarcia umowy ubezpieczenia, stan zadłużenia pozwanego oraz termin płatności raty składki ubezpieczeniowej. Na wezwanie do zapłaty z dnia 31 maja 2011r. pozwany nie odpowiedział, ani też nie uiścił objętej wezwaniem do zapłaty kwoty 1.131,00 zł. Sąd Rejonowy wskazał na okoliczność, iż pozwany nie kwestionował faktu zawarcia umowy ubezpieczenia z powodem, a jedynie należność z tytułu tej umowy oraz przedawnienie jej dochodzenia. Sąd Rejonowy wskazał, iż zarzut nieprawidłowej wysokości należności nie został skonkretyzowany oraz poparty dowodami. Zarzut przedawnienia jest zaś nietrafiony skoro pozew został wniesiony w dniu 22 lutego 2013 r., a więc przed upływem trzyletniego terminu wynikającego z art. 819 § 1 kc . Pozwany miał zapłacić składkę ubezpieczeniową do dnia 11 marca 2010r. tak więc roszczenie przedawniało się w dniu 12 maja 2013 r. Sąd Rejonowy nie podzielił również zastrzeżeń pozwanego co do nieprawidłowej reprezentacji powoda, oceniając iż pełnomocnictwo załączone do pozwu jest prawidłowe i uwierzytelnione przez notariusza oraz zastało podpisane przez członków zarządu (...) SA (...), które to osoby stosownie do KRS powoda są uprawnione do jego reprezentacji.

O kosztach Sąd Rejonowy orzekł mając na uwadze odpowiedzialność za wynik procesu, stosownie do art. 98 § 1 i 2 kpc.

Pismem datowanym na 3 lutego 2014 r. pozwany wniósł apelację od wyroku Sądu Rejonowego, zarzucając mu:

- naruszenie art. 232 k.p.c. poprzez zaniechanie wyjaśnienia wszystkich okoliczności ,

- naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię, polegające na nieuwzględnieniu zarzutu przedawnienia oraz nieudowodnienia zasadności roszczenia,

- sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.

W związku z powyższymi zarzutami pozwany wniósł o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu oraz o zasądzenie od powoda kosztów procesu. W uzasadnieniu wyjaśnił, iż Sąd Rejonowy niezasadnie uznał za udowodnioną wysokość należności, nie wskazał również dowodów istnienia stosunku prawnego będącego podstawą roszczenia, zdaniem pozwanego takim dowodem nie jest wydruk komputerowy załączony do pozwu (potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego do umowy ubezpieczenia nr (...)), w związku z tym roszczenie jest bezpodstawne.

Sąd zauważył, co następuje:

Apelacja pozwanego jest bezzasadna.

Sąd Okręgowy podziela w całości argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Zarzut naruszenia prawa materialnego jest nietrafiony. Pozew w niniejszej sprawie, jak prawidłowo uznał Sąd Rejonowy, został wniesiony przed upływem trzyletniego terminu przedawnienia wynikającego z ar. 819 § 1 kc. Pozwany miał zapłacić składkę ubezpieczeniową do dnia 11 marca 2010r., a więc wystąpienie z pozwem nastąpiło przed upływem terminu przedawnienia skoro pozew został wniesiony 22 lutego 2013r.

Sąd Okręgowy nie podziela również stanowiska pozwanego w przedmiocie zarzutu naruszenia art. 232 k.p.c., które miało prowadzić do błędnych ustaleń faktycznych w sprawie.

W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy trafnie wskazał, iż pozwany nigdy nie kwestionował faktu zawarcia umowy ubezpieczenia. Nie odpowiedział na wezwanie do zapłaty , z którego wprost wynikało jaka kwota jest do zapłaty tytułem składki ubezpieczeniowej, jak również wskazany został numer umowy zawartej przez pozwanego z powodem tj. (...)oraz okres ubezpieczenia. Potwierdzeniem zawarcia tej umowy jest – wbrew zarzutom pozwanego - również dokument potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego, który został przedłożony przez stronę powodową.

Zarzut pozwanego w zakresie wysokości niezapłaconej należności nie został skonkretyzowany. Stąd też niemożliwe było odniesienie się do niego przez Sąd Rejonowy. Pozwany nie stawił się na rozprawę w dniu 30 grudnia 2013r. nie usprawiedliwiając swojej nieobecności co spowodowało, że Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie stron.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy uznał apelację pozwanego za bezzasadną i na podstawie art. 385 kpc orzekł jak w sentencji.