Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Krzywonos

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Misiuda

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku W. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rentę

na skutek odwołania W. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 22/09/2016 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 22/09/2016r , znak: (...)w ten sposób, że przyznaje W. C. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy poczynając od dnia 1 lipca 2016r do

30 czerwca 2018r oraz ustala brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt IV U .1471/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.IX.2016r., znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) po rozpoznaniu wniosku z dnia 17.VI. 2016r. odmówił W. C. dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawczyni odmówiono prawa do renty, gdyż orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.VII.2016 r. ustalono, że nie jest ona niezdolna do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła wnioskodawczyni W. C. argumentując, że stan jej zdrowia ciągle się pogarsza.

W odpowiedzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o oddalenie odwołania uzasadniając jak w decyzji .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

W. C. urodziła się (...) W okresie od 15.XII.1997r. do 30.VI.2016r posiadała prawo do renty .

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.IX. 2016r. nie ustalono aby odwołująca była niezdolna do pracy.(k. 452,456 akt rentowych)

W celu ustalenia stanu zdrowia wnioskodawczyni , w szczególności czy jest ona nadal częściowo niezdolna do pracy, kiedy powstała owa niezdolność do pracy oraz czy ma charakter trwały czy okresowy, Sąd dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu ortopedii, reumatologii, specjalisty medycyny pracy .

Biegli sądowi z zakresu neurologii i reumatologii w opinii łącznej wydanej na podstawie akt sprawy, akt organu rentowego i zgromadzonej dokumentacji lekarskiej, a także po przeprowadzeniu badania sądowo-lekarskiego odwołującej się, rozpoznali u niej reumatoidalne zapalenie stawów III/2 , osteoporozę posterydową , zespół cieśni nadgarstka lewego , częściowe uszkodzenie nerwu strzałkowego i piszczelowego lewego , zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z zespołem bólowym w okresie remisji , dyskopatię C2-C3 , przemijającą niewydolność krążenia mózgowego z zakresu unaczynienia podstawno-kręgowego / k. 12/.

W opinii biegłych wnioskodawczyni jest nadal częściowo niezdolna do pracy na okres 2 lat .

Powyższe schorzenia w obecnym stopniu zaawansowania czynią wnioskodawczynię niezdolną do pracy częściowo .Nie stwierdzili poprawy stanu zdrowia , a wręcz postęp choroby /k. 13/.

Chirurg ortopeda stwierdził niezdolność do pracy do końca 2019r i podzielił opinię biegłych neurologa i reumatologa / k. 34-35, 36 /.

Biegły specjalista medycyny pracy w opinii z dnia 13.IX.2017r / k. 46 / orzekł ,że wnioskodawczyni jest nadal częściowo niezdolna do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. W uzasadnieniu wskazał ,że istniejące u wnioskodawczyni schorzenia upośledzają sprawność ustroju w stopniu uniemożliwiającym wykonywanie jej pracy zgodnej z kwalifikacjami .W jej stanie zdrowia od ostatniego badania w 2015r nastąpiło pogorszenie / k. 49 /.

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń faktycznych na podstawie wskazanych dowodów. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, albowiem zostały one sporządzone przez powołane do tego osoby w zakresie przyznanych im kompetencji i w przepisanej formie, a ich autentyczność i treść nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd Okręgowy dał wiarę opiniom biegłych sądowych , albowiem są one fachowe, a ich treść oraz sposób formułowania wniosków nie budzi wątpliwości. Wspomniane opinie zawierają wszystkie konieczne elementy opiniowania, w tym odnosi się do dokumentacji lekarskiej. Z treści opinii wynika, iż zawierają one wszystkie konieczne elementy (wywiad uzyskany od wnioskodawczyni i z zapisu dokumentacji medycznej, rezultaty własnych badań, wskazanie dokumentacji medycznej będącej przedmiotem analizy, rozpoznanie lekarskie i wniosek końcowy dotyczący niezdolności do pracy). Merytoryczna analiza również pozwala na przyznanie opiniom biegłych waloru wiarygodności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu ustalono zmianę stopnia niezdolności, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie. Renta z tytułu niezdolności do pracy chroni przed ryzykiem niezdolności do pracy. Specyfika powyższego ryzyka przejawia się w niestałości tego stanu faktycznego i prawnego. W związku z tym prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy może ulec zmianom – zmianie kwalifikacji niezdolności do pracy, jej ustaniu lub ponownemu powstaniu. O zmianach w prawie i wysokości świadczeń rentowych przesądza wynik badania lekarskiego przeprowadzonego przez lekarza orzecznika ZUS i komisji lekarskiej ZUS.

W toku postępowania sądowego w przedmiocie odwołania od decyzji organu rentowego, która zależna jest od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, Sąd dokonuje weryfikacji stanowiska lekarza, jak i komisji lekarskiej zakwestionowanych przez wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu przy czym częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się z jednej strony stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, z drugiej zaś możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W niniejszej sprawie, stanowisko wyrażone w decyzji organu rentowego, odmawiające dalszej wypłaty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.VIII.2016r było niezasadne. Sąd Okręgowy dokonując weryfikacji decyzji organu rentowego oparł się w tej mierze na opiniach biegłych. Biegli jednoznacznie wskazali na jakie schorzenia cierpi wnioskodawczyni oraz orzekli, że powodują one naruszenia sprawności organizmu w stopniu, który uzasadniałby niezdolność do pracy w stopniu częściowym. Wzięto pod uwagę wywiad zawodowy, uzyskany od wnioskodawczyni. Sąd w całości podziela opinie biegłych. W ocenie Sądu zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy ponad wszelką wątpliwość pozwala stwierdzić, że wnioskodawczyni spełnia przesłanki do uzyskania prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na dalszy okres tj. zgodnie z opinią biegłego specjalisty medycyny pracy do 30.VI.2018r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję jak w wyroku .

Stosownie do przepisu art.118 ust.1 ustawy emerytalnej ustalił brak odpowiedzialności organu rentowego , gdyż w postępowaniu sądowym ostatecznie ustalono, iż wnioskodawczyni nadal jest niezdolna do pracy .