Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Gz 229/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie z 2013-08-30

Sygn. akt VI Gz 229/13

POSTANOWIENIE

Dnia 30 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie, Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

SO Beata Hass-Kloc (spr.)

SO Anna Harmata

Protokolant: asystent sędziego Agnieszka Wasilewska - Kardyś

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2013 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: T. O. i D. K.

przeciwko: E. B. i A. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powodów na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia 28 czerwca 2013 r., sygn. akt V GC 1412/12 w przedmiocie zabezpieczenia

postanawia: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 6 czerwca 2013 r. powodowe wnieśli o zabezpieczenie dochodzonego roszczenia pieniężnego, poprzez obciążenie hipotekami przymusowymi czterech nieruchomości:

- objętej księgą wieczystą nr (...), należącej do pozwanego A. S.,

- objętej księgą wieczystą nr (...), stanowionej współwłasność majątkową małżeńską pozwanego A. S. i jego małżonki,

- objętej księgą wieczystą nr (...), stanowiącej współwłasność majątkową małżeńską pozwanej E. B. i jej męża,

- objętej księgą wieczysta nr (...), stanowiącej współwłasność majątkową małżeńską pozwanej E. B. i jej męża -

wszystkie księgi wieczyste prowadzone przez Sąd Rejonowy w Łańcucie IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w L. - do sumy zabezpieczenia po 48.143,00 zł każda hipoteka, obejmującej należność główną w kwocie 35.383,66 zł, skapitalizowane odsetki ustawowe i koszty postępowania. Na uzasadnienie wniosku powodowe podali, że wobec pozwanych prowadzonych jest wiele postępowań sądowych i egzekucyjnych w celu wyegzekwowania należnych świadczeń. Pozwana E. B. ma zajęte wynagrodzenie za pracę. Natomiast nieruchomości stanowiące własność pozwanych objęte są postępowaniem egzekucyjnym. Dodatkowo wskazał, że przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie prowadzone są przeciwko pozwanym sprawy pod sygn. akt V GNc 5804/12, V Gc 1400/12.

Postanowieniem z dnia 28.06.2013 r., sygn. akt V GC 1412/12 Sąd Rejonowy w Rzeszowie oddalił wniosek powodów.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd ten wskazał, że powodowie nie uprawdopodobnili interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, tj. że z uwagi na postępowania sądowe i egzekucyjne, toczące się przeciwko pozwanym, nieudzielanie zabezpieczenia może uniemożliwić lub utrudnić wyegzekwowanie dochodzonego roszczenia.

Sąd powołał się na pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Łańcucie, który prowadzi przeciwko pozwanym postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 371/13, na podstawie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 14 grudnia 2012 r., sygn. akt V GNc 5381/12, obejmującego należność główną w kwocie 16.091,71 zł, odsetki ustawowe oraz koszty sądowe w kwocie 202 zł, z którego wynikało, że pozwani zapłacili dobrowolnie na rzecz wierzyciela całość należności.

Sąd wskazał też na pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Łańcucie A. K., z którego wynikało, że prowadzone przeciwko pozwanej E. B.cztery postępowania egzekucyjne w sprawach: (...), (...), (...)i (...), na kwoty odpowiednio: 21.420 zł, 17.680, 16.570 zł 18.660 zł, są częściowo skuteczne.

Wskazał, też że pozwani w dniu 23 kwietnia 2013 r. dokonali zapłaty na poczet należności dochodzonej pozwem kwoty 2.000 zł. W ocenie Sądu Rejonowego w świetle dobrowolnej zapłaty przez pozwanych należności wierzycieli w znaczniej kwocie, a także z uwagi na częściowe zaspokojenie należności wierzycieli w prowadzonych przeciwko pozwanej w postępowaniach egzekucyjnych i częściową zapłatę należności w niniejszej sprawie, brak było podstaw do uznania, że zaspokojenie roszczenia będzie utrudnione czy ewentualna egzekucja przeciwko pozwanej E. B., na podstawie orzeczeń wydanych w sprawach V GNc 5804/12 i V GC 1400/12 będzie bezskuteczna, prowadzenie tej egzekucji utrudni czy uniemożliwi wyegzekwowanie należności strony powodowej. Wierzyciel nie podał żadnych konkretnych informacji, dotyczących sytuacji majątkowej pozwanych.

Powyższe postanowienie zaskarżyli w całości zażaleniem powodowie wnosząc o jego zmianę poprzez udzielenie powodom zabezpieczenia i zasądzenie kosztów postępowania.

Powodowie zakwestionowali stanowisko, iż nie został uprawdopodobniony interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

Powodowe wskazali, że wobec pozwanej prowadzone są nadal cztery egzekucje na łączną kwotę 74 000 zł., częściowa skuteczność wynika wyłącznie z zajęcia wynagrodzenia za pracę. Okoliczności jednorazowej w przeciągu dwóch lat wpłaty kwoty 2000 zł. , przy należności głównej 37 000 zł. wskazują, że została uregulowana przez rodzinę pozwanego, co przemawia za tezą, że pozwani nie mają środków własnych.

Dalej podnieśli, że na prawdopodobieństwo trudności z wyegzekwowaniem wierzytelności wskazuje łączna kwota wierzytelności dochodzona od pozwanej, przy czym nie ma znaczenia stopień prawdopodobieństwa, ale fakt, iż ono występuje.

Sąd Okręgowy mając na uwadze powyższe zważył, co następuje:

Zażalenie powodów nie zasługuje na uwzględnienie, ale z przyczyn wskazanych poniżej.

W oparciu o akta sprawy Sąd Okręgowy ustalił, że w toku wskazanej we wniosku o zabezpieczenie egzekucji dokonano zajęcia nieruchomości pozwanej dla której prowadzona jest księga wieczysta KW (...), jak też nieruchomość pozwanego o nr KW (...). Wobec wstrzymania się tylko przez komornika z dalszymi czynnościami, egzekucja co do tych składników majątku pozwanych nadal się zatem toczy. Jednocześnie nie jest znana wartość rynkowa tych nieruchomości.

Kolejny składnik majątku pozwanego A. S., a to nieruchomość o nr KW (...) obciążony jest hipoteką kaucyjną na kwotę 141 600 zł.

Biorąc pod uwagę treść wniosku o zabezpieczenie jak również treść zarzutów podniesionych w złożonym zażaleniu wypada podnieść, iż przedmiotowy wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie przede wszystkim

z innych przyczyn, niż wskazał to Sąd Rejonowy w Rzeszowie.

Zgodnie z treścią art. 732 k.p.c. w zasadzie zabezpieczenie udzielane jest na wniosek, a w oparciu o treść art. 736 § 1 i § 3 k.p.c. wnioskodawca obowiązany jest wskazać we wniosku sposób, w jaki ma być dokonane zabezpieczenie. Sposób sądowego zabezpieczenia powinien pozostawać w związku z przyszłą realizacją roszczenia w razie jego uwzględnienia o tyle, że ma zapewnić zaspokojenie dochodzonego w pozwie żądania (por. orz. SN z 28.11.1961, II CZ 167/61). Wskazanie sumy zapieczenia limitowane jest wysokością dochodzonego w sprawie roszczenia wraz z należnymi odsetkami, ale tylko do dnia wydania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia. Suma owa obejmuje również koszty postępowania. Nie można pominąć, iż wskazanie sumy zapieczenia w sprawach o roszczenie pieniężne jest obligatoryjne. Również zaznaczenia wymaga, iż Sąd jest związany granicami wniosku zarówno, co do zakresu jak i sposobu zapieczenia (art. 738 k.p.c.).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść w/w wniosku powodów w ocenie Sądu Okręgowego nie można w przedmiotowej sprawie udzielić zabezpieczenia poprzez ustanowienie hipotek przymusowych na czterech nieruchomościach do wysokości sumy zabezpieczenia każdej z nich do kwoty 48.143,00 zł

Należy w tym miejscu zauważyć, że aprobowana jest w judykaturze i piśmiennictwie praktyka zabezpieczenia określonej wierzytelności w drodze tzw. repartycji, polegającej na obciążeniu odrębnymi hipotekami wielu nieruchomości dłużnika, tak jednak ,aby suma zabezpieczeń nie przewyższała sumy wierzytelności (por. post. SN z 25.01.2012r, sygn. akt V CSK 47/11 oraz z dnia 11.02.2005r, sygn. akt III CK 203/04).

Z treści wniosku wynika, iż powodowie wnosząc o obciążenie każdej z hipotek do sumy zabezpieczenia kwotą 48.143,00 zł zmierzali do nadzabezpieczenia (por. post. SN z 11.02.2005r, sygn. akt III CK 203/04 oraz z dnia 28.10.2010r, sygn. akt II CSK 218/10).

W tym miejscu wypada podnieść, iż zabezpieczenie hipoteczne musi dotyczyć wierzytelności oznaczonej (art. 65 ust 1 u.k.w.h.) tj. wierzytelności w ustalonej wysokości wynikającej z określonego stosunku prawnego. Podstawowe znaczenie w rozpoznanej sprawie będą miały art. 69 u.k.w.h. i 68 art. u.k.w.h. dotyczące zakresu zabezpieczenia hipotecznego. Wynika z nich, że hipoteka zabezpiecza jedynie wierzytelność pieniężną wyrażoną w oznaczonej sumie, a ponadto także roszczenie o nieprzedawnione odsetki oraz przyznane koszty postępowania. Niedopuszczalne jest, zatem objęcie zakresem zabezpieczenia wielokrotności sumy wierzytelności do czego zmierzali powodowie.

Reasumując złożony przez powodów wniosek o zabezpieczenie przez wpis hipotek przymusowych do pełnej wysokości co do każdej nieruchomości narusza art. 111 1 ust. 1 ustawy z dnia 6.07.1982r o księgach wieczystych i hipotece i prowadzi w konsekwencji do nadzabezpieczenia roszczenia. Ponadto zachowanie uprawnionego wnioskującego o obciążenie wszystkich z w/w nieruchomości pozwanych do maksymalnej wysokości dochodzonej w przyszłości kwoty może wpłynąć niekorzystnie na sytuację finansową i gospodarczą pozwanych ; może to również wpłynąć ujemnie na zdolność kredytową nieruchomości obciążonych. Powyższe okoliczności są o tyle istotne, gdyż Sąd udzielając zabezpieczenia winien mieć na uwadze przesłanki wymienione w art. 730 1 par 3 kpc ( por postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 31.01.2013r , sygn. akt XX GCo 15/13).

Na koniec Sąd Okręgowy podnosi również ,iż w niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia zaistnienia hipoteki przymusowej łącznej , która może powstać tylko na podstawie jednoznacznego przepisu ustawy ; poza tym zasadą jest niedopuszczalność takiej hipoteki , poza dwoma wyjątkami określonymi w art. 111 1 ust 1 u.k.w.h., które w niniejszej sprawie nie wystąpiły.

Powodowie nie żądali obciążenia jedną hipoteką przymusową kilku nieruchomości , co byłoby niedopuszczalne z uwagi na treść art. 111 1 ust. 1 u.k.w.h.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił wniesione zażalenie.

Zarządzenie:

I.  odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikowi powodów i pozwanym ,

II.  po wykonaniu pkt I akta zwrócić do Sądu Rejonowego w Rzeszowie, Sądowi Gospodarczemu w Rzeszowie

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Dziopak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Rzeszowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Andrzej Borucki,  Anna Harmata
Data wytworzenia informacji: